Στα πέλαγα και τις πλαγιές ταξίδευες
κάνοντας όνειρα τρελλά
μα οι Σειρήνες σαν περνούσες σε πλανέψαν
Τώρα που πάψαν οι χοροί κι απόκαμες
με ένα παράπονο μου λες
Μέσα μου νιώθω να μην έζησα ποτές.

Aνοιξε λίγο τα φτερά να μην πιαστείς
στου χάρου τα καρτέρια
με το λευκό το περιστέρι στην καρδιά
σπίτι θα βρεις στ' αστέρια.

Λόγια του αέρα για μεγάλα πράγματα
κάποιοι σου είπανε πολλά
όμως χαθήκανε κι έμεινες μόνος τώρα
κι αυτοί που ζήσαν τ' ουρανού τα θαύματα
σου ψιθυρίζουν μυστικά
σήκω και φύγε πριν ξεσπάσει η μπόρα.

 

 

Του κόσμου μας υποκριτές,
που τάχα για ειρήνη μιλάτε
παιχνίδια τρόμου στήνετε,
ενέσεις και χάπια πουλάτε.

Τα έθνη ζητάτε να ενώσετε
για αγάπη μας λετε πολλά
τους στόχους σας μας κρύβετε καλά.

Κόντρα στο ρεύμα σας
της απληστείας όμηροι
Κόντρα στο ρεύμα σας
και της συντέλειας πρόδρομοι
Κόντρα στο ρεύμα σας
της διαφθοράς συνέταιροι
Κόντρα στο ψέμα σας
θα ζήσουμε ελεύθεροι.

Τα σύνορά μας σβήνετε,
θεσμούς και αξίες χτυπάτε
το μέλλον μας ορίζετε,
σε ποιο φασισμό μας γυρνάτε.

Μα όσο το ψέμα τον κόσμο χαλά
μιλά στην καρδιά ο Θεός
για πάντα στη ζωή μας οδηγός.

Κόντρα στο ρεύμα σας...

 

 

Εμπρός λαοί ας ενωθούμε
η νέα τάξη μας καλεί
να γίνουμε κονσέρβες στην ίδια μηχανή.
Θα τρως, θα πίνεις και θα κοιμάσαι
θα σε ελέγχουν όπου πας,
θα ζεις για να δουλεύεις και να τους τ' ακουμπάς.

Δεν θέλω μεγάλο αφεντικό
γιατί έμαθα ελεύθερος να ζω
και στους δρόμους θα το πω.
Κράτησε την πίστη σφιχτά,
στα μεγάλα ιδανικά
η πατρίδα δεν πουλιέται,
η Εκκλησία δεν πεθαίνει
κι η ιστορία δεν ξεχνιέται.

Συνθήκες κάνει και συμφωνίες,
ο άθεος πολιτισμός,
δεν είσαι πλέον πρόσωπο μονάχα αριθμός.
Ηγέτες, Κροίσοι και Τραπεζίτες,
ιδιοκτήτες καναλιών,
μαθαίνουν στα παιδιά μας το δρόμο το «σωστό».

Δεν θέλω μεγάλο αφεντικό
γιατί έμαθα ελεύθερος να ζω...

Μιλούν για ειρήνη και βομβαρδίζουν,
μας ασφαλίζουν μ' απειλές
οι αστυνόμοι των λαών και οι «ανθρωπιστές».

Αγάπη, αλήθεια, δικαιοσύνη,
τα τρώει ο εκσυγχρονισμός
κρατήσου αδελφέ μου, υπάρχει και θεός

Δεν θέλω μεγάλο αφεντικό
γιατί έμαθα ελεύθερος να ζω...

 

 

Σε σπίτια μπήκε σκοτεινά
σαν άνεμος ζεστός
μ' αγάπη που σημάδεψε βαθειά
Κοντά Του πήρε τα παιδιά
σαν ήλιος γελαστός
τα πρόσωπά τους γέμισε χαρά.

Δίπλα μας είναι πάντα εδώ
δίνει στη ζωή σκοπό

Κοντά σας περπατάμε,
Κοντά σας τραγουδάμε
για όλα εκείνα που μιλούν στην καρδιά
Κοντά σας περπατάμε,
Κοντά σας τραγουδάμε
μόνο ο Θεός μας σταματά.

Πλησίασε παράνομους
τις πόρνες των στενών
τα λάθη ήξερε να συγχωρά
οι θρόνοι των υποκριτών
Τον έκριναν σκληρά
σα φίδια σφύριζαν φαρμακερά.

Δίπλα μας...
Κοντά σας...

 

 

Στους ανέμους του χειμώνα
της καρδιάς το πλοίο κυβερνάς
κι όρθιους μας κρατάς
της αγάπης τον αγώνα
με χιλιάδες ύμνους τραγουδάς.

Μέσα στους αιώνες καμπάνες ηχούν
και οι φωνές του χρόνου για σένα μιλούν.

Ανατολή, ανατολή,
στείλε το φως στην ψυχή
Ανατολή, ανατολή
στης δύσης την εποχή.

Όσα χρόνια κι αν περάσουν
όσο και να μοιάζει η ζωή διαφορετική
οι αξίες δεν αλλάζουν
από σένα απλώνονται στη γη.

Στους στενούς δρόμους
ανάβουν φωτιές
όσοι ζουν ακόμα μες στις προσευχές.

Ανατολή, ανατολή...

 

 

Φωτισμένες νύχτες που καινε
κουρασμένες τύψεις που κλαινε
Κουρδισμένη η πόλη σε άνομα χέρια
Η ζωή μέσα σ' ένα κλουβί
σε μια τρέλλα που λες ότι δεν παίρνει τέρμα
να 'σαι τώρα χορεύεις κι εσύ.

Κι ένας θάνατος παραμονεύει,
δευτερόλεπτα δράσης γυρεύει
το ποτήρι σηκώνει να πιει μια ζωή.

Όταν κλαιει η ψυχή σου
όταν κλαιει η ψυχή σου,
σ' έναν κόσμο που δεν τη χωράει,
μια φωνή ζητάει
όταν κλαιει η ψυχή σου,
όταν κλαιει η ψυχή σου,
έλα φίλε ο Θεός σου μιλά
κι η ζωή σου γελά.

Φωτισμένες νύχτες που καινε
σκουριασμένες ώρες που φταίνε
Να γυρνάνε οι ρουλέτες κι ο τζόγος να κλέβει
χίλιους κόπους σε μια στιγμή
μιας βραδιάς σχέσεις κάλπικες υπαγορεύει
το οινόπνευμα μες το κορμί.

Κι όλο ο θάνατος παραμονεύει
την ανάσα της νιότης ζηλεύει
ποιος να ξέρει για σένα αν θα 'ρθεί το πρωί.

 

 

Μέσα στο σκοτάδι φως μου,
στην ανάγκη αδελφός μου
και στον πόνο μου φίλος μου καλός
όμως πλάτες σου γυρίζω,
ξέρω ότι δεν αξίζω
μα ακόμα μια φορά θα πω.

Έλα απόψε να με βρεις
θα σε περιμένω
σαν κεράκι που ζητά
τ' άγιο φως να 'ρθεί.
κάθε χτύπος της καρδιάς
μυστικό κρυμμένο
και η κάθε ανάσα μου
μια προσευχή.

Τη ματιά σου αντικρύζω,
σαν υποκριτής δακρύζω
που ξεχνά τη λέξη αγαπώ
είμαι αυτός που θα προδώσω,
τύψεις ίσως να μη νιώσω
μα θ' ακούω να μου λες σε συγχωρώ.

 

 

Στο σπασμένο καθρέφτη
του υγρού δωματίου, κοιτάζομαι
με το βλέμμα το κλέφτη
σκηνή μαρτυρίου, ταράζομαι
Τόσα χρόνια σκυμμένος
μια ζωή πικραμένος, κουράστηκα
Ξάφνου μέσα στη νύχτα
ξυπνώ στων αγγέλων το φως.

Σημάδια μου δείχνει ο Θεός
να μείνω για πάντα πιστός
κι αγάπη να δίνω
σε όλους σ' αυτή τη ζωή.
Σημάδια μου δείχνει ο Θεός
για όλα υπάρχει σκοπός
αρκεί στην καρδιά μου,
Χριστέ μου να μείνεις εσύ.

Μια γλυκειά παρουσία,
το χέρι μου δίνει και πιάνομαι
Με Θεού ευλογία
η ψυχή μου γεμίζει το αισθάνομαι
Τώρα βρήκα πυξίδα
στη φουρτούνα του κόσμου να μη χαθώ
βουρκωμένα τα μάτια
και με δάκρυα χαράς τραγουδώ.

 

 

Θέατρο που συχνά έχεις ξαναδεί
άσκοπα λόγια νεκρά
μοιάζει με φυλακή κάθε σου στιγμή
θέλεις να φύγεις μακρυά.

Στα παιχνίδια του χρόνου ξεχασμένη
σε κρυφά της ζωής σου στενά
η χαρά που ζητάς σε περιμένει
κι αν αγαπάς θα γυρίσει ξανά
θα γυρίσει ξανά...

Ότι κι αν σου συμβεί πάντα να γελάς
φίλους ποτέ μην ξεχνάς
το πρωί η ζωή πάλι ξεκινά
στα λάθη πια μη γυρνάς.

 

 

Όσοι σ' αγάπησαν δε χάθηκαν στο χθες
οι εικόνες τους μιλούν μες τις εκκλησιές
με πόνο κέρδισαν στεφάνια φωτεινά
και τον παράδεισο για κληρονομιά.

Όπου πας θ' ακολουθώ μη μ' αφήσεις ποτέ
μέχρι και το θάνατο της ζωής αρχηγέ.
Κι αν πέσω στη φωτιά θα τραγουδώ
τον ύμνο της καρδιάς τον ουρανό.

 

 

Κόσμε όπως κατάντησες, δε σ' ακολουθώ
κι όλα σου τα ψεύτικα, πάρτα στα χαρίζω
πήρα την απόφαση μόνο να σ' αφήσω
το ποτάμι έφυγε δε γυρίζει πίσω
το ποτάμι έφυγε δε γυρίζει πίσω.

Έξω απ' τα σκοτάδια σου, βρήκα αυτό το κάτι
που άλλοι λεν αγάπη κι άλλοι λεν Θεό
Όσοι το 'χουν νιώθουνε την καρδιά γεμάτη
και ο νους τους τριγυρνά πέρα από τον ουρανό.

Επειδή την πάτησα, πείσμα στο κρατώ
όλο όμως το φταίξιμο, πάνω μου θα ρίξω
Δεν αξίζεις να πονώ, κόσμε ξαναρχίζω
το ποτάμι έφυγε δε γυρίζει πίσω
το ποτάμι έφυγε δε γυρίζει πίσω.

 

 

Θ' αφήσω αδέλφια συγγενείς
την μάνα τον πατέρα
μες στα λαγκάδια πέρα
και τις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά
θα' χω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι
βουνά και ρεματιές.

Τώρα κι αν είναι χειμωνιά
θα 'ρθεί το καλοκαίρι
τη Λευτεριά να φέρει
σε πόλεις και χωριά.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια
θα βρω τα σκαλοπάτια
που παν στη Λευτεριά. (δις)

Τα σκαλοπάτια θ' ανέβω
θα μπω σ' ένα παλάτι
που δεν θα είν' απάπη
μα θαναι αληθινό
Μες το παλάτι θα γυρνώ
ώσπου να βρω το θρόνο
βασίλισσα μια μόνο
θα κάθεται σ' αυτόν.

Κόρη πανώρια θα της πω
άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου
μονάχα αυτό ζητώ.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά....

 

 

Ανάσταση που μας καλείς,
στο άγνωστο κρυμμένη
μαγική, χώρα γλυκειά
Διάσταση μυστήρια, πατρίδα αγαπημένη
στου ουρανού την αγκαλιά.

Καμιά, πάνω στη γη,
λέξη στιγμή, γεύση ή μουσική
καμιά, γνώσης πηγή,
μέρα χαράς δεν σ' ακουμπά.

Ποιος θα σε δει ποιος θα σ' ονειρευτεί
κάθε ψυχής είσαι κρυφή ευχή
Ψεύτρα ζωή ποιος θα σε αρνηθεί
και όταν χαθείς ποιος είναι να σωθεί.

Αγάπης φως ατέλειωτο,
πιο πέρα από το χρόνο
πιο ψηλά απ' τις κορφές
κοντά σου άγγελοι πετούν
κι αγίους φέρνουν μόνο
του Θεού τους εραστές.

Εκεί, μίσους σκιές δεν θα φανούν
ξένος ο πόνος θαναι πια
μόνο χαρά, που να σου κλέψουν
δεν μπορούν.

Ποιος θα σε δει...

 

 

«Καβάλα πάει ο Χάροντας» ποίημα του Κωστή Παλαμά
Ενορχήστρωση: Γιάννης Στεργίου – Aκης Γκολφίδης
Ενορχήστρωση, προγραμ. Computer: Γιάννης Στεργίου


Καβάλα πάει ο Χάροντας το Διγενή στον Aδη
κι άλλους μαζί... Κλαιει, δέρνεται τ' ανθρώπινο κοπάδι.
Και τους κρατεί στου αλόγου του, δεμένους τα καπούλια,
της λεβεντιάς τον άνεμο, της ομορφιάς την πούλια.

Και σα να μην τον πάτησε, του Χάρου το ποδάρι,
ο Ακρίτας μόνο ατάραχα κοιτάει τον καβαλάρη.
Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα, δεν περνώ με τα χρόνια
Μ' άγγιξες και δε μ' ένοιωσες στα μαρμαρένια αλώνια.

Εγώ είμαι η ακατάλυτη, ψυχή των Σαλαμίνων
στην εφτάλοφην έφερα, το σπαθί των Ελλήνων.
Δε χάνομαι στα Τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνω
στη ζωή ξαναφαίνομαι και λαούς ανασταίνω.

«κι ο Διγενής έκρουε το θαμπουρά του...»

 

 

He came to town one Sunday morning
the Son of Man. He was.
He spoke about the present and the past
Gathered children round his feet
faces blessed with joy
and they where shining like the smiling sun.
He is the One always by your side
giving hope in your life.

We walk among you singing
for all the things worth living
We speak the truth
knows and God know we love you
We walk among you singing
for all the things worth living
He is the only way to love.

Forgive the outlaws and the whores
they didn't know the way
Beware of those that judge them everyday
This Kind of people crucified
The Son of Man one day
And they are back to crucify your faith.

We walk among you singing
for all the things worth living
We speak the truth
knows and God know we love you
We walk among you singing
for all the things worth living
He is the only way to love.

 

 

In the name of God, in the name of Heaven
let's break the chains and set us free
we have to be united to fight back the beast.
There's so much pain and isolation
Birth control manipulation.
The project of Doom. The New Order Lords.

I don't want to be their fool no more
to be another living ghost
I'll stand and fight for my soul

Keep the true faith into your heart.
There will be a Kingdom Come
Never let your spirit surrender
Take my hand and we can make it
freedom lies in Heaven

There's no more time for business talking
Mr. Money is out to lunch
You're just a lonely number,
counting on his lonely clock.
Holy wars, desecrations
the media slaves have a show for you
If you want to play wild, they hunt you like a wolf.

I don't want to be their fool no more
to be another living ghost
I'll stand and fight for my soul

Keep the true faith into your heart.
There will be a Kingdom Come
Never let your spirit surrender
Take my hand and we can make it
freedom lies in Heaven

Can you survive, go on cruising
You're mesmerized with just and gre
Stranded and twisted, gone with your sin
For the love for God for the love of money
Where justice lies killing free
The surer cops are coming
And they all shine like steel

I don't want to be their fool no more...

Keep the true faith into your heart...