Αποστολικά μηνύματα

Κυριακή Θ΄ Ματθαίου 9/8/2020

«Τι θα κάνουμε μπροστά στην καταστροφή που έρχεται;»

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος, Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αδελφοί μου.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα μας αφηγείται ένα συμβάν, κατά το οποίο οι μαθητές του Κυρίου βρίσκονται μέσα σε ένα πλοιάριο στη λίμνη της Γεννησαρέτ. Οι άνεμοι είναι ισχυροί και τα κύματα μεγάλα. Το πλοιάριο κινδυνεύει να βυθιστεί, όταν ξαφνικά οι μαθητές βλέπουν τον Ιησού να περπατά επάνω στα κύματα. Έντρομοι θεωρούν ότι βλέπουν φάντασμα. Τότε ο Κύριος τους καθησυχάζει, ότι είναι ο ίδιος και να μη φοβούνται.

Ο Απόστολος Πέτρος Τον καλεί να το αποδείξει, ζητώντας Του να δώσει εντολή να πάει κοντά Του περπατώντας και ο ίδιος επάνω στα κύματα. Πράγματι, όταν ο Ιησούς συμφωνεί, ο Πέτρος έχοντας τα μάτια του στραμμένα συνεχώς πρός το πρόσωπο του Κυρίου Του, αρχίζει να περπατά πάνω στα νερά. Κάποια στιγμή από φόβο προσέχει τον άνεμο και χάνει από το βλέμμα του τον Ιησού, οπότε αμέσως αρχίζει να βυθίζεται. Τότε φωνάζει δυνατά, «Κύριε σώσον με»! Ο δε Κύριός μας, ως Σωτήρας όλων των ανθρώπων που τον επικαλούνται και τον φωνάζουν, απλώνει το χέρι του και σώζει από τον βίαιο πνιγμό τον Πέτρο.

Ερμηνεύοντας οι άγιοι την Ευαγγελική αυτή περικοπή, παραβάλλουν το πλοιάριο με το σπίτι μας, την οικογένειά μας. Η θάλασσα είναι η πολυκύμαντη ζωή μας. Τα κύματα, μικρά ή μεγάλα, είναι τα προβλήματα που συναντούμε. Ο Πέτρος εκπροσωπεί τον καθένα από εμάς, που το μέλλον μας εξαρτάται από την αφοσίωσή μας στο πρόσωπο του Χριστού. Αν όσα κάνουμε γίνονται για την δόξα του Θεού και για την αγάπη του Κυρίου, τότε όσες δυσκολίες κι αν συναντήσουμε στην ζωή μας, με βλέμμα στραμμένο στον Ιησού Χριστό θα ξεπεραστούν. Εάν όμως ό,τι κάνουμε γίνεται εγωιστικά, για το προσωπικό μας ώφελος και συμφέρον, τότε θα καταποντιστούμε από τα κύματα, δηλαδή τα προβλήματα της ζωής. Ωστόσο, όποιος έστω και την τελευταία στιγμή επικαλείται τον Κύριο πρός βοήθειά του όπως ως ο Πέτρος, αυτός σώζεται.

Όλα αδελφοί μου εξαρτώνται από εμάς και από την καλή εσωτερική διάθεσή μας. Αυτό μας διαμηνύει και ο Απόστολος Παύλος με το σημερινό του αποστολικό κείμενο. Εξηγεί ότι αν θέλουμε τίποτα να μη μπορεί να καταστρέψει εμάς και τον οίκο μας, πρέπει να οικοδομούμε πρός δόξα Θεού και από αγάπη στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Να οικοδομούμε επάνω στο μεγάλο θεμέλιο λίθο που τέθηκε για σε όλους εμάς, και αυτός ο θεμέλιος λίθος είναι ο Ιησούς Χριστός.

Αν η ζωή μας, το ατομικό ή το οικογενειακό μας μέλλον κτίζεται επάνω σε άλλο λίθο, εκτός του Χριστού, τότε τα πάντα θα καταστραφούν. Ο Απόστολος Παύλος παρομοιάζει εδώ την ζωή μας όχι σαν θάλασσα, αλλά σαν χωράφι, που πρέπει να αφήσουμε τον Χριστό να το καλλιεργήσει, να το σπείρει, να το ποτίσει, να το κλαδέψει και να το περιποιηθεί. Ο Χριστός είναι επίσης εκείνος που θα το θερίσει και θα μαζέψει τους καρπούς του. Αν άνθρωπε εσύ θεωρείς ότι στη ζωή σου θα προοδεύσεις μόνο με τις προσωπικές σου δυνάμεις, ότι θα οργανώσεις τα πάντα με την ευφυΐα σου, τότε γνώριζε ότι τα προβλήματα της ζωής θα σε βυθίσουν και θα σε καταστρέψουν, όπως τα κύματα που θα έπνιγαν τον Πέτρο.

Το πώς και με τι οικοδομεί κανείς την ζωή του, θα φανεί στο τέλος, τονίζει ο Απόστολος Παύλος. Τότε όλα τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν θα δοκιμαστούν περνώντας μέσα από τη φωτιά, που είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Αν οικοδόμησες λοιπόν τη ζωή σου πάνω στον θεμέλιο λίθο που είναι ο Χριστός, με υλικά από χρυσό ή άργυρο ή από πολύτιμους λίθους  ή από ξύλα,  από χορτάρι και καλάμια, με την φωτιά που θα διέλθει πάνω από αυτά, θα φανεί ποιο ήταν το έργο σου. Εάν δηλαδή πράγματι εργάστηκες εγωιστικά για δικό σου όφελος ή κοπίασες για την δόξα και την αγάπη του Χριστού.

Αδελφοί μου. Τόσο ο Ματθαίος στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα όσο και ο Παύλος στη σημερινή αποστολική του επιστολή προς Κορινθίους, μεταδίδουν ένα πολύτιμο δίδαγμα προς όλους μας, που αν πράγματι επιζητούμε την σωτηρία μας, πρέπει να το εγκολπωθούμε. Το δίδαγμα είναι ότι ο Ιησούς Χριστός πρέπει να είναι το κέντρο της ζωής μας. Ό,τι κάνουμε και δημιουργούμε, πρέπει να γίνεται μόνο για την δόξα του Κυρίου μας και όχι προς ικανοποίηση του εγωιστικού μας φρονήματος. Πάντοτε στην καρδιά μας να παραμένουμε ταπεινοί δούλοι του Κυρίου και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.

Αν δεν θέλουμε στη ζωή μας να ναυαγήσουμε και να πνιγούμε μέσα στα μεγάλα ή μικρά προβλήματα που φέρνει η καθημερινότητα, η λύση είναι μία. Να έχουμε στραμμένα τα μάτια της ψυχής μας και του νοός μας συνεχώς στο πρόσωπο του Κυρίου μας. Αυτόν θα θέσουμε ως θεμέλιο λίθο.  Επάνω Του θα οικοδομήσουμε το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε, τα δοκιμασμένα και ανθεκτικά ώστε να διατηρηθούν εις τον αιώνα, είναι οι αρετές που δίδαξε ο Ιησούς Χριστός και αναφέρονται όλες μέσα στο Ευαγγέλιό Του. Οικοδομώντας τη ζωή μας με τα υλικά του Ευαγγελίου, ένα νέο λαμπρό μέλλον ανοίγεται ενώπιόν μας, και γι΄ αυτήν, αλλά και για την άλλη, την μέλλουσα και αιώνια ζωή.

Αδελφοί μου. Η ανθρωπότητα ολόκληρη, και ιδιαίτερα η πατρίδα μας δοκιμάζεται συνεχώς ευρισκόμενη ενώπιον μεγάλων προβλημάτων. Όλοι διαπιστώνουμε ότι ο κίνδυνος μιας καταστροφής είναι μεγάλος. Πώς λοιπόν οδηγηθήκαμε έως εδώ; Επειδή οι νεότερες γενιές δεν βάλαμε στην ζωή μας θεμέλιο λίθο τον Χριστό, ούτε χτίζουμε πλέον το μέλλον μας με τις αρετές του Ευαγγελίου.  Θεμέλιο λίθο βάλαμε το εγώ μας, το χρήμα, τις γνώσεις μας, την επιστήμη χωρίς Θεό. Μάθαμε δυστυχώς να οικοδομούμε με υλικά βρώμικα και σαθρά, που πηγάζουν από τις κακές και αμαρτωλές επιθυμίες μας.

Πώς λοιπόν θα σταθεί η ανθρωπότητα όρθια; Ήδη τα πάντα καταρρέουν, ο πολιτισμός φθίνει, οι αξίες χάνονται, η διαβίωση απειλείται ποικιλοτρόπως. Η αγωνία των ανθρώπων της γης, η αβεβαιότητα είναι φανερή πλέον στα πρόσωπα. Πού να απευθυνθεί κανείς και να ζητήσει βοήθεια; Άλλοι προσβλέπουν για βοήθεια στην Ενωμένη Ευρώπη, άλλοι στην Αμερική και άλλοι στην Ρωσία. Όμως ούτε οι δυνάμεις αυτές αντέχουν στην καταστροφική λαίλαπα που έρχεται. Ζούμε σε άσχημους καιρούς γενικής αστάθειας, με προβλήματα διεθνή που θυμίζουν τα μεγάλα κύματα του Ευαγγελίου. Η ανθρωπότητα κλυδωνίζεται σαν καράβι έτοιμο να βυθιστεί, όπως περιγράφει ο Ευαγγελιστής. Εδώ θα φανεί, την ώρα της φωτιάς όπως λέει και ο Απόστολος, εάν έχτισες με υλικά σταθερά και αιώνια, επάνω στον θεμέλιο λίθο που λέγεται Χριστός.

Η ώρα ήλθε, όλοι κρίνονται. Η καταστροφή ορθώνεται ενώπιόν μας. Ξαφνικά όμως μέσα στην απειλή που βιώνουμε, θαυμαστά εμφανίζεται η ακλόνητη μορφή του Χριστού και ακούγεται η σταθερή φωνή Του να λέγει: «Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμί˙ μή φοβεῖσθε».

Άνθρωποι του 21ου αιώνα, του απατεώνα. Εμπρός, λέγει ο Χριστός, κρατηθείτε από εμένα και μη φοβάσθε. Όποιος θέλει να σωθεί, ας απλώσει τα χέρια του και ας πιαστεί από εμένα. Θα ακούσουμε έστω και την τελευταία στιγμή την φωνή του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού;

Είθε όλη η ανθρωπότητα, σαν τον Απόστολο Πέτρο να φωνάξει, «Χριστέ βοήθησον ημάς». Αμήν.