Λόγος εις την απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κυριακή 23/8/2020

Αποστολικά Μηνύματα

 

Λόγος εις την απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Κυριακή 23/8/2020

 

«Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καί μαστοί οὕς ἐθήλασας».

 

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος, Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου Μουλατσιώτη

 

 

 

Αδελφοί μου.

Σήμερα είναι η απόδοση της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και συμπίπτει να είναι ημέρα Κυριακή. Τι σημαίνει απόδοση εορτής; Είναι ένα εβραϊκό έθιμο το οποίο η Εκκλησία μας το διατήρησε και για τις χριστιανικές εορτές. Οι Εβραίοι έως και σήμερα πανηγυρίζουν κάθε μεγάλη εορτή τους επί οκτώ  ημέρες. Διά του τρόπου αυτού δείχνουν πόσο σημαντική είναι η εορτή την οποία τιμούν για την ζωή τους. Μάλιστα την όγδοη ημέρα που τελείωναν οι εορταστικές εκδηλώσεις, έκαναν πάλι μεγάλη πανήγυρη για να αποχαιρετήσουν την τιμομένη εορτή που έφευγε. Απέδιδαν δε στην εορτή τα ίσα με την πρώτη ημέρα της πανηγύρεως.

 

Αυτό το έθιμο άρεσε στην χριστιανική μας Εκκλησία, γι’ αυτό και διατηρεί για τις μεγάλες χριστιανικές της εορτές την πανηγυρική τους απόδοση, που συνήθως τελείται εντός οκτώ ημερών από την κυριώνυμη ημέρα της εορτής.

 

Απόδοση λοιπόν σημαίνει το πανηγυρικό κλείσιμο κάποιας μεγάλης εορτής μετά από οκτώ ημέρες. Έτσι σήμερα, 23 Αυγούστου, ημέρα Κυριακή, συμπληρώνονται οκτώ ημέρες από την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ολοκληρώνουμε δηλαδή σήμερα τις τιμητικές και πανηγυρικές εκδηλώσεις προς το άγιο πρόσωπο της μητέρας του Κυρίου μας, που έγιναν με αφορμή την Κοίμησή της. Στην απόδοση των εορτών διαβάζονται τα ίδια ιερά γράμματα που διαβάστηκαν και την πρώτη ημέρα της πανηγυρικής εορτής. Γι’ αυτό ομοίως ακούσαμε τα ίδια ιερά κείμενα του Αποστόλου αλλά και του Ευαγγελίου.




 

Ας δούμε ωστόσο και πάλι ποιο είναι το τιμώμενο πρόσωπο που επί οκτώ συνεχείς ημέρες εορτάζουμε. Είναι η Παναγία μας, η μητέρα του Κυρίου και διδασκάλου μας. Είναι η μάνα του Ιησού Χριστού, του ενανθρωπήσαντος δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Είναι το Σκεύος που επέλεξε ο ίδιος ο Θεός για να σαρκωθεί. Έγινε άνθρωπος εντός της αγνής και παρθένου μήτρας της, όμοιος με εμάς σε όλα, πλην της αμαρτίας. Γι’ αυτό και Θεάνθρωπος καλείται ο Ιησούς Χριστός. Η δε μητέρα Του, αφού γέννησε τον σαρκωθέντα Θεό, δικαίως ονομάζεται Θεοτόκος.

 

Ο Απόστολος Παύλος σήμερα στην προς Φιλιππησίους επιστολή του τονίζει την ταπείνωση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Ο Υιός, δικαιωματικά είναι ίσος με τον Πατέρα Του, και ουδέποτε θεωρήθηκε η ισότητα αυτή ως αρπαγή. Γι΄ αυτό εξάλλου δεν φοβήθηκε να ταπεινωθεί γενόμενος άνθρωπος, αλλά και να πάθει ως άνθρωπος, για να σώσει τον αμαρτήσαντα επί της γης άνθρωπο. Αυτή είναι η άκρα ταπείνωση, ο Θεός να γίνεται άνθρωπος, θέλοντας να σώσει τον άνθρωπο.  Αυτή η μεγάλη ταπείνωση του Κυρίου και Θεού μας αναζητούσε και το αντίστοιχο σκεύος εκλογής επί της γης για να σαρκωθεί. Ζητούσε η Θεότητα κάποιον άνθρωπο πάλι της άκρας ταπεινώσεως. Γι’ αυτό και σαρκώθηκε μόνο όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου. Όταν δηλαδή εμφανίστηκε επί της γης η Παναγία μας, γόνος αγίων γονέων, του Ιωακείμ και της Άννας, που την απέκτησαν θαυματουργικά σε μεγάλη ηλικία, όταν ήταν και οι δύο τους ήδη γέροντες. Έδωσαν δε στο παιδί τους το όνομα Μαριάμ, που ήταν το όνομα της μητέρας της αγίας Άννας.

 

Η Παναγία μας μεγάλωσε μέσα στα Άγια των Αγίων του Ναού του Σολομώντα από τριών ετών, από τότε που οι γέροντες γονείς της αφιέρωσαν το παιδί τους στον Ιερό Ναό για να το μεγαλώσουν οι ιερείς και οι αρχιερείς. Πίσω από τα Άγια των Αγίων υπήρχε παρθεναγωγείο για τα κορίτσια που οι γονείς τα αφιέρωναν στο Ναό. Εκεί έζησε η Παναγία μας έως τα δεκαπέντε χρόνια της. Εκεί μεγάλωσε η μικρή Μαρία εν Πνεύματι Αγίω. Εκεί απέκτησε σε ύψιστο βαθμό όλες τις ανθρώπινες άγιες αρετές. Και ο Θεός μας αυτήν επέλεξε ως το καλύτερο σκεύος για να σαρκωθεί ο Υιός Του, και από Υιός Θεού να γίνει Υιός ανθρώπου. Ο Ιησούς Χριστός, ως άναρχος και προαιώνιος Θεός, δεν έχει μητέρα. Είναι αμήτωρ. Επίσης ο Ιησούς Χριστός, ως άνθρωπος, δεν έχει πατέρα. Είναι απάτωρ.

 

Μέγα το μυστήριο τούτο της σαρκώσεως και ταπεινώσεως του Κυρίου και Θεού μας. Ο Θεός να γίνεται άνθρωπος και να θυσιάζεται για να κάνει τον άνθρωπο θεό, να τον ξανακάνει μέτοχο των αιωνίων αγαθών της Βασιλείας Του. Στο έργο αυτό της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, όπως είναι πλέον κατανοητό, έπαιξε σημαντικό ρόλο η Παναγία. Η ταπεινή και αγνή Μαριάμ, που επιλέχθηκε ως άξιο σκεύος εκλογής από τον Θεό, για να γίνει η σάρκωση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος.

 

Δεν είμαστε μόνο εμείς που τιμούμε, μακαρίζουμε και ανυμνούμε την Παναγία μας. Πρώτα την τίμησε ο Θεός, που την επέλεξε για να σαρκωθεί. Ύψιστη τιμή για την νεαρή κόρη της Ναζαρέτ. Την τίμησαν επίσης οι άγγελοι αποκαλώντας την «ευλογημένη μεταξύ όλων των γυναικών». Την τίμησε η μητέρα του Ιωάννου του Προδρόμου, αποκαλώντας την Μητέρα του Κυρίου της και Θεού της. Την τιμά διαχρονικά ο Ευαγγελιστής Λουκάς, γράφοντας ότι κάποια γυναίκα από τον όχλο που άκουγε να μιλά ο Χριστός στην Βηθανία, σηκώθηκε όρθια και φώναξε, «ευτυχισμένη και μακάρια να είναι η κοιλία που σε βάσταξε και οι μαστοί από τους οποίους θήλασες». Η γυναίκα αυτή που απέδωσε τιμή διά των λόγων της στην μητέρα του Ιησού, θέλει η ορθόδοξη παράδοση να είναι η Μαρία η Μαγδαληνή.

 

Αλλά και όλοι εμείς οι πιστοί, συγκεντρωμένοι στους Ιερούς Ναούς μας από τις 15 έως και σήμερα 23 Αυγούστου, εδώ και 2000 χρόνια τιμούμε και μακαρίζουμε συνεχώς την μητέρα του Κυρίου μας. Την αγνή Μαριάμ, την Παρθένο Δέσποινα, την ταπεινή κόρη της Ναζαρέτ, την Παναγία μας και μητέρα όλων μας. Ναι, εμείς οι Ορθόδοξοι πιστοί τιμούμε και μακαρίζουμε αυτήν εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, όπως η ίδια το προφήτευσε ενώπιον της αγίας Ελισάβετ, λέγοντας ότι από του νυν, από σήμερα δηλαδή, θα με μακαρίζουν όλες οι γενεές.

 

Αδελφοί μου. Ζούμε σε έναν αιώνα απατεώνα. Μια απατηλή εποχή που διαστρέφει τα πάντα προωθώντας τα μηνύματα της παγκοσμιοποίησης. Τα πάντα διαλύονται, όμως εμείς μπορούμε να αντέξουμε, να σταθούμε όρθιοι στο ισοπέδωμα των εθνών και των λαών που απεργάζονται τα όργανα των σκοτεινών δυνάμεων και του ερχόμενου Αντιχρίστου. Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Όπως το πέτυχαν οι προπάτορες και οι πρόγονοί μας. Πρώτον, παραμένοντας πιστοί στον μόνο Αληθινό Θεό, τον Ιησού Χριστό. Δεύτερον, παραμένοντας μέσα στην Κιβωτό που αποτελεί η Ορθόδοξη Εκκλησία, την οποία ίδρυσε ο Ιησούς Χριστός. Βιώνοντας πραγματικά την μυστηριακή, ανακαινιστική ζωή που προσφέρει η Εκκλησία μας σε όλα τα μέλη της, όσα είναι ενεργοί χριστιανοί και όχι τυπικοί ως πανηγυρτζίδες. Τρίτον, μένοντας κοντά στην Θεοτόκο, την Παναγία Μητέρα του Χριστού και μητέρα όλων μας. Μιμούμενοι τις αρετές της, θα γίνουμε κι εμείς σκεύη εκλογής αγιασμένα από τον Κύριό μας. Ας μιμηθούμε προπαντός την ταπείνωσή Της. Η Παναγία δεν γνώριζε τι σημαίνει εγωιστικό θέλημα.

 

Ο ψεύτικος και αντίχριστος αιώνας που ζούμε μας καλλιεργεί από μικρά παιδιά τον καταραμένο και σατανικό εγωισμό, την φιλαυτία, την φιλαρχία, την φιλαρέσκεια και την εκπλήρωση όλων των προσωπικών μας θελημάτων. Ό,τι δεν θέλει ο Κύριός μας, αυτό καλλιεργεί η σύγχρονη εποχή. Οδηγεί έτσι τα βήματά μας μακριά από τον Ιησού Χριστό και την Παναγία Μητέρα Του. Έτσι η Νέα Τάξη επιτυγχάνει τους απάνθρωπους στόχους της. Αν θέλουμε να μείνουμε όρθιοι στο ισοπέδωμα των λαών, ας ταπεινωθούμε, ακολουθώντας το άγιο θέλημα του Θεού, και ας αρνηθούμε τις αισχρές και αντίθεες προκλήσεις της Νέας Εποχής.

 

Ας μιμηθούμε την αγνότητα και την παρθενία της Θεοτόκου. Οι αντίχριστες δυνάμεις πέτυχαν μέσα σε λίγα χρόνια να καλλιεργήσουν τον πανσεξουαλισμό, την άσωτη ζωή στις ψυχές σχεδόν όλων των νέων μας, αλλά και των μεγαλυτέρων. Στις ημέρες μας τα αισχρά ήθη τα διδάσκουν ακόμα  και στα μικρά παιδιά, που τα διαφθείρουν κι αυτά έως του μυελού των οστών. Η αρετή της αγνότητας και της παρθενίας σε γυναίκες και άνδρες χάθηκε στον αιώνα τούτο. Τα Σόδομα είναι ενώπιόν μας, σπάνια πλέον συναντάς νέο ή νέα με ψυχική και σωματική αγνότητα. Οι αρετές που στόλιζαν την Παναγία μας περιφρονήθηκαν χωρίς προηγούμενο από τους σημερινούς ανθρώπους.

 

Τα κάστρα έπεσαν και πέφτουν. Η ταπείνωση, η αγνότητα και η παρθενία χάθηκαν και ποδοπατήθηκαν από τους υιούς του διαβόλου στην σύγχρονη εποχή. Ωστόσο, αν θέλουμε να σώσουμε τις ψυχές μας στο γενικό χαμό, αν ακόμα θέλουμε να αποτελούμε εμείς τον νέο Ισραήλ, τον νέο περιούσιο λαό του Θεού που το ισχυρό χέρι Του θα μας διαφυλάξει από την επερχόμενη καταστροφή, ας μείνουμε πιστοί στον Ιησού Χριστό. Ας ζούμε πνευματική ζωή, σαν ζωντανά μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Ας μείνουμε στην αγκαλιά της Θεοτόκου μιμούμενοι τις αρετές της.

 

Ναι αδελφοί μου, ακούγοντας τα λόγια του Θεού και επικαλούμενοι την βοήθεια της Παναγίας μας, θα μείνουμε όρθιοι. Θα αποτελέσουμε το μικρό ποίμνιο του Χριστού και θα γίνουμε ξανά, ως λαός του Θεού, το Φως, που θα οδηγήσει και άλλα έθνη στην Βασιλεία Του· Αμήν.

--

Αποστολικά Μηνύματα

 

Λόγος εις την απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Κυριακή 23/8/2020

 

«Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καί μαστοί οὕς ἐθήλασας».

 

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος, Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου Μουλατσιώτη

 

 

 

Αδελφοί μου.

Σήμερα είναι η απόδοση της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και συμπίπτει να είναι ημέρα Κυριακή. Τι σημαίνει απόδοση εορτής; Είναι ένα εβραϊκό έθιμο το οποίο η Εκκλησία μας το διατήρησε και για τις χριστιανικές εορτές. Οι Εβραίοι έως και σήμερα πανηγυρίζουν κάθε μεγάλη εορτή τους επί οκτώ  ημέρες. Διά του τρόπου αυτού δείχνουν πόσο σημαντική είναι η εορτή την οποία τιμούν για την ζωή τους. Μάλιστα την όγδοη ημέρα που τελείωναν οι εορταστικές εκδηλώσεις, έκαναν πάλι μεγάλη πανήγυρη για να αποχαιρετήσουν την τιμομένη εορτή που έφευγε. Απέδιδαν δε στην εορτή τα ίσα με την πρώτη ημέρα της πανηγύρεως.

 

Αυτό το έθιμο άρεσε στην χριστιανική μας Εκκλησία, γι’ αυτό και διατηρεί για τις μεγάλες χριστιανικές της εορτές την πανηγυρική τους απόδοση, που συνήθως τελείται εντός οκτώ ημερών από την κυριώνυμη ημέρα της εορτής.

 

Απόδοση λοιπόν σημαίνει το πανηγυρικό κλείσιμο κάποιας μεγάλης εορτής μετά από οκτώ ημέρες. Έτσι σήμερα, 23 Αυγούστου, ημέρα Κυριακή, συμπληρώνονται οκτώ ημέρες από την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ολοκληρώνουμε δηλαδή σήμερα τις τιμητικές και πανηγυρικές εκδηλώσεις προς το άγιο πρόσωπο της μητέρας του Κυρίου μας, που έγιναν με αφορμή την Κοίμησή της. Στην απόδοση των εορτών διαβάζονται τα ίδια ιερά γράμματα που διαβάστηκαν και την πρώτη ημέρα της πανηγυρικής εορτής. Γι’ αυτό ομοίως ακούσαμε τα ίδια ιερά κείμενα του Αποστόλου αλλά και του Ευαγγελίου.




 

Ας δούμε ωστόσο και πάλι ποιο είναι το τιμώμενο πρόσωπο που επί οκτώ συνεχείς ημέρες εορτάζουμε. Είναι η Παναγία μας, η μητέρα του Κυρίου και διδασκάλου μας. Είναι η μάνα του Ιησού Χριστού, του ενανθρωπήσαντος δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Είναι το Σκεύος που επέλεξε ο ίδιος ο Θεός για να σαρκωθεί. Έγινε άνθρωπος εντός της αγνής και παρθένου μήτρας της, όμοιος με εμάς σε όλα, πλην της αμαρτίας. Γι’ αυτό και Θεάνθρωπος καλείται ο Ιησούς Χριστός. Η δε μητέρα Του, αφού γέννησε τον σαρκωθέντα Θεό, δικαίως ονομάζεται Θεοτόκος.

Κοινοποίηση