Η αδιάκριτη αγάπη - Γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη 23-9-2016

Αγαπητοί μου αδελφοί, θα επιθυμούσα να μείνω λίγο περισσότερο στο τέταρτο σκαλοπάτι που ανεβαίνοντάς το, πετυχαίνει ο άνθρωπος την κάθαρση της ψυχής του και οδηγείται στην θέωση. Όπως είδαμε και στα προηγούμενα άρθρα μας, το σκαλοπάτι αυτό είναι η αδιάκριτη αγάπη προς τους συνανθρώπους μας. Αλλά ας ακούσουμε ως μαθητές του Χριστού τι μας διδάσκει ο ίδιος ο διδάσκαλος και Κύριός μας.

«Εντολή καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους. Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστέ, εάν αγάπη έχητε εν αλλήλοις».

Το ακούσατε αδελφοί μου; Νέα εντολή μας δίνει ο διδάσκαλός μας, να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας αδιάκριτα, όπως αγάπησε κι Εκείνος εμάς. Αλλά και ο κόσμος από αυτό το σημάδι θα αναγνωρίζει το ποιος είναι Χριστιανός και ποιος όχι, από την αγάπη που θα δείχνουμε στους συνανθρώπους μας.

Ο Χριστιανός, λέγει ο διδάσκαλός μας, είναι εκείνος που έχει αγάπη και γίνεται αισθητή η αγάπη του στους συνανθρώπους του. Να γιατί οι άγιοί μας τονίζουν ότι η παρθενία από μόνη της δεν σώζει. Οι προσευχές, οι νηστείες, οι εξομολογήσεις, οι γονυκλισίες, οι πνευματικές ασκήσεις και όλα όσα κάνει ο άνθρωπος, από μόνα τους δεν σώζουν. Τι και αν εφαρμόζω όλες τις εντολές του Κυρίου μου, αλλά αποφεύγω με τον τρόπο μου να συναντηθώ ή να συνομιλήσω με τον γείτονα, τον φίλο μου, τον συγχωριανό μου, τον «αντίπαλό» μου;

Όλα τα ανωτέρω πλεονεκτήματα τα είχαν ο Φαρισαίος και ο μεγαλύτερος αδελφός του ασώτου, αλλά σωτηρία δεν είδαν. Καθώς απουσίαζε η αγάπη από τις καρδιές τους. Άρα δεν ήταν πραγματικοί χριστιανοί, γι’ αυτό και δεν αναγνωρίζονται από τον διδάσκαλό μας ως μαθητές Του. «Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστέ, εάν αγάπη έχητε εν αλλήλοις». Παρθενία, νηστείες, προσευχές κτλ. είχαν, αλλά δεν τους κατέστησαν όλα αυτά μαθητές του Ιησού, διότι δεν είχαν αγάπη. Γι’ αυτό αδελφέ μου πρόσεχε τον εαυτόν σου. Πρόσεχε, μη βρεθούμε στην ίδια κατάσταση. Δες αν έχεις την αδιάκριτη αγάπη μέσα στην καρδιά σου για τους ανθρώπους γύρω σου.

Δες πώς αντιμετωπίζεις στην καθημερινότητά σου τους άλλους που… δεν είναι σαν κι εσένα. Η διάθεσή σου απέναντί τους είναι το μέτρο της αγάπης σου… Θυμήσου ποια είναι η αγάπη του Ιησού προς εμάς, για την οποία μας τονίζει: «όπως αγάπησα εγώ εσάς, έτσι να αγαπάτε κι εσείς τους άλλους». Και αυτό που λέγει το κάνει πράξη: «Πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον υμίν… ίνα όπου ειμί εγώ και υμείς ήτε». Πορεύεται ο Ιησούς προς τον Πατέρα Του και Πατέρα μας, για να μας ετοιμάσει τόπο, να είμαστε κι εμείς εκεί όπου θα είναι κι Εκείνος. Και γνωρίζουμε ότι Εκείνος θα καθίσει επάνω σε θρόνο δόξης ως Βασιλέας, στα δεξιά του Θεού και Πατρός! Επομένως, αφού θα είμαστε κι εμείς όπου κι Εκείνος, σύμφωνα με τους λόγους Του, θα καθίσουμε κι εμείς στον ίδιο θρόνο ως συμβασιλείς και δεξιά του θρόνου του Θεού Πατρός! Δείτε αγάπη που έχει απέναντί μας. Ο διδάσκαλος δεν μας παραπετά κάπου μέσα στον Παράδεισο, αλλά μας προορίζει να καθίσουμε στον ίδιο θρόνο. Και όπως αναφέρει η Αποκάλυψη του Ιωάννου, θα συμβασιλεύσουμε μαζί Του αιωνίως.

Αυτό για εμάς είναι εντολή Του, το πώς δηλαδή πρέπει να προσέχουμε τους συνανθρώπους μας. Δεν μπορούμε να τους παραβλέπουμε, ούτε να τους περιφρονούμε, αλλά να τους δίνουμε αξία και προσοχή όπως δίνουμε στον εαυτό μας. Ό,τι τρώμε εμείς να τρώει κι ο φτωχός, ο ανήμπορος. Όπου κοιμόμαστε εμείς, να κοιμάται κι ο άστεγος. Όχι να τον αφήνω στο παγκάκι της πλατείας μέσα στο κρύο κι εγώ να αναπαύομαι στο κρεββατάκι μου, με την ζέστη μου! Ο Χριστός μας τονίζει την αδιάκριτη αγάπη Του. «Καθώς εγώ σας αγάπησα, θα αγαπάτε κι εσείς τους άλλους. Αυτή την αγάπη θα δείχνετε για να είστε μαθητές μου και όπως εγώ νοιάζομαι για εσάς και θα σας πάρω όπου θα είμαι εγώ, έτσι να νοιάζεστε κι εσείς για τους συνανθρώπους σας, για να σας αναγνωρίσω ως μαθητές μου». Αυτά μας λέγει ο Χριστός και αυτά είναι καταγεγραμμένα μέσα στα Ευαγγέλιά Του.

Είμαστε λοιπόν εσύ κι εγώ αδελφέ μου μαθητές του Ιησού; Είμαστε μαθητές της ενσαρκωμένης αγάπης; Αυτό θέλει ο διδάσκαλός μας, για να μας αναγνωρίσει ως μαθητές Του. Διαφορετικά θα ακούσουμε της φωνής Του που θα λέγει: «υπάγετε απ’ εμού…».

Ναι, ο Ιησούς μας είναι σαφής απέναντί μας, όπως συμπεριφέρεται κι ενεργεί Εκείνος, θέλει και από τους μαθητές Του να κάνουν το ίδιο. Γι’ αυτό ξεκάθαρα μας λέγει: «Ο πιστεύων εις εμέ, τα έργα α εγώ ποιώ, κακείνος ποιήσει… εάν αγαπάτε με, τας εντολάς τας εμάς τηρήσατε… Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος εστίν ο αγαπών με… ο μη αγαπών με, τους λόγους μου ου τηρεί…».

Τι μας λέγει εδώ ο διδάσκαλός μας; Ότι όποιος μαθητής Του πραγματικά πιστεύει εις Αυτόν, θα κάνει τα έργα που Εκείνος έκανε. Όλη η ζωή του διδασκάλου και Κυρίου μας ήταν μια ζωή έμπρακτης αγάπης προς όλους και μάλιστα χωρίς διακρίσεις. Είσαι μαθητής Του; Πώς ζεις, πώς συμπεριφέρεσαι, πώς ενεργείς προς τους συνανθρώπους σου; Εάν πράγματι Τον αγαπάς, όπως μας είπε ο ίδιος, θα το καταλάβει, διότι θα εφαρμόζεις τις εντολές Του και οι οποίες ουσιαστικά είναι δύο: «Αγάπη προς τον Κύριό μας και αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας». Αντιθέτως, όποιος δεν εφαρμόζει και τους λόγους Του, αυτός δεν Τον αγαπά! Και αν παρουσιάζεται ως χριστιανός, απατά τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του.

Δείτε πόσο ξεκάθαρα, μας δείχνει ο διδάσκαλός μας το ποιοι τον αγαπούν. Όσοι εφαρμόζουν τις εντολές Του. Όποιος δεν τηρεί τους λόγους Του, μας λέγει, δεν με αγαπά. Δεν είναι μαθητής μου. Δεν είναι καν χριστιανός, έστω και αν ο ίδιος πιστεύει ότι είναι επειδή εκκλησιάζεται, επειδή νηστεύει, επειδή προσεύχεται. Δεν εφάρμοσες τις δυο εντολές μου «αγάπα τον Θεό και τον πλησίον σου, όπως σε αγάπησα κι εγώ;» Τίποτε, λέγει ο Ιησούς, δεν είσαι για μένα.

Αδελφοί μου, ακόμα κι αν αποκτήσουμε όλες τις αρετές, ακτημοσύνη, ελεημοσύνη, πραότητα, εγκράτεια, παρθενία, υπομονή, νηστείες, προσευχές κτλ, αν δεν έχουμε την αδιάκριτη αγάπη προς όλους, όπως ζητά από εμάς ο Κύριός μας και την οποία Εκείνος προσφέρει απλόχερα σε όσους με ταπείνωση την ποθούν και την ζητούν, σωτηρία ας μην αναμένουμε.

Ο Απόστολος Παύλος στην προς Κορινθίους Επιστολή του στον υπέροχο ύμνο της αγάπης μάς περιγράφει ποια είναι τα χαρακτηριστικά και οι καρποί της στη ζωή μας. Εκείνος μας διαβεβαιώνει ότι όποιος δεν έχει αυτή την αγάπη, έστω και αν ομιλεί την γλώσσα των Αγγέλων, τίποτε δεν πέτυχε στην ζωή του. Σωτηρία γι’ αυτόν δεν θα υπάρξει. Η πόρτα της Βασιλείας Του Θεού θα είναι σ’ αυτόν κλειστή για πάντα. Αντιθέτως, για τους αμαρτωλούς όπως ο τελώνης, ο άσωτος υιός, η πόρνη, ο ληστής επάνω στον σταυρό, για τον κάθε εγκληματία, που προσέρχεται κοντά στον Ιησού και μεταμορφώνεται γεμίζοντας την καρδιά του με αγάπη για τον Κύριό μας και τους συνανθρώπους μας, η πόρτα του Θεού θα είναι διάπλατα ανοιχτή. Κάθε μετανοημένος που ζητά το έλεος και τη χάρη του Θεού, που γεμίζει από αληθινή αγάπη την καρδιά τους, θα καθίσει επί θρόνου δόξης μαζί με τον Βασιλέα της αγάπης τον Ιησού Χριστό.

Ας δούμε λοιπόν τι μας λέγει ο Απόστολος Παύλος για την αγάπη:

«Εάν ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμη και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έγινα (άψυχος) χαλκός, που απλώς βγάζει ήχο, ή κύμβαλο, που αλαλάζει (που κάνει εκκωφαντικό και χωρίς σημασία θόρυβο). Και αν έχω προφητικό χάρισμα και κατέχω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και εάν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα. Και εάν διαθέσω όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω τους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου για να γίνω ολοκαύτωμα, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν ωφελούμαι τίποτα.

Η αγάπη σπλαχνίζεται, δείχνει καλωσύνη. Η αγάπη δεν ζηλεύει. Η αγάπη δεν αλαζονεύεται, δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια, δεν συμπεριφέρεται απρεπώς, δεν είναι φίλαυτη και ιδιοτελής, δεν είναι ευερέθιστη και ευέξαπτη, δεν μνησικακεί, δεν χαίρει για το κακό, αλλά συμμετέχει στη χαρά για το καλό. Πάντοτε σκεπάζει, πάντοτε πιστεύει, πάντοτε ελπίζει, πάντοτε υπομένει. Η αγάπη ποτέ δεν θα παύσει να υπάρχει».

Μείναμε και στο άρθρο μας αυτό αδελφοί μου, στο σκαλοπάτι αυτό της αγάπης, εφόσον όλα στην ζωή μας εξαρτώνται από αυτό το σκαλί. Όπως λέγει και ο μαθητής της αγάπης ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, «η αγάπη θα καλύψει πλήθος αμαρτιών μας». Αλλά και όλες οι αρετές κτίζονται πάνω σε αυτή την βάση, που ακούει στο όνομα αγάπη, διότι ο ίδιος ο Κύριός μας είναι η ΑΓΑΠΗ και πάνω στον Κύριό μας, κτίζει ο κάθε ένας από εμάς την πορεία του προς την Βασιλεία των Ουρανών. Η πύλη που μας εισάγει στη Βασιλεία αυτή είναι η Ταπείνωση, την οποία θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο μας.

[ Πίσω ]