Η Ταπείνωση και πώς επιτυγχάνεται – Μέρος β’

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη 14-10-2016

Η ταπείνωση, αδελφοί μου, είναι η οδός της σωτηρίας μας. Ο ταπεινός, όσο αμαρτωλός και αν είναι, σώζεται, ενώ ο εγωιστής, όσο καλός και αν είναι, χάνεται. Ο εγωιστής δε θα δει ποτέ την πόρτα του Παραδείσου, θα τη βρει όμως ο ταπεινός και θα εισέλθει εις αυτόν. Ο ίδιος ο Κύριος μάς κάλεσε να μιμηθούμε όχι μόνο την πραότητά Του, αλλά και την ταπείνωσή Του λέγοντάς μας: «Μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμί καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ».
 
Η ταπείνωση του Χριστού έφθασε στα άκρα. Ας σκεφθούμε ότι ο Χριστός μας είναι ο ίδιος ο Θεός και ο Βασιλέας του παντός κι όμως καταδέχθηκε να γίνει άνθρωπος και ως άνθρωπος δέχθηκε να υποστεί όλη την κακία και μανία των ανθρώπων. Ένας θεάνθρωπος, ο Ιησούς Χριστός, ο Βασιλεύς του παντός αδιαμαρτύρητα και χωρίς να υπερασπισθεί τον εαυτόν Του και το εγώ Του, υπέμεινε την περιφρόνηση, την ύβρη, τη συκοφαντία, την απομόνωση, την ειρωνεία από το ιερατείο και τους άρχοντες της εποχής Του.
 
Επιπλέον, ο Κύριος δέχθηκε αδιαμαρτύρητα και το ράπισμα στο μάγουλο και το φτύσιμο στο πρόσωπο και τις αλυσίδες στα χέρια και στα πόδια, σαν να ήταν κακούργος. Για να Τον γελοιοποιήσουν, Του φόρεσαν ως «βασιλικό» στέμμα ένα στεφάνι με αγκάθια, Τον έντυσαν με χλαμύδα κόκκινη που φοράνε οι βασιλείς της γης και αντί για σκήπτρο Του έδωσαν ένα καλάμι στο χέρι Του και Τον χτυπούσαν με αυτό στο κεφάλι. Τον παρουσίασαν έτσι από το μπαλκόνι του λιθόστρωτου ως τον Βασιλέα του λαού και γονάτιζαν μπροστά Του λέγοντάς Του «Χαῖρε ὁ Βασιλεύς τῶν Ἰουδαίων».
Όλα αυτά σε ποιον τα κάνουν; Στον ίδιο τον Θεό που έπλασε τη γη και τον ουρανό!!! Στον ίδιο τον Θεό που από ΑΓΑΠΗ (εδώ είναι το μυστικό της ταπείνωσης) δέχεται να γίνει «αδύναμος» άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο και να τον επαναφέρει μέσα στον Παράδεισο. Όλα αυτά που υπέστη αδίκως, (διότι «οὐδέν κακόν ἐποίησε»), ενώπιον μάλιστα χιλιάδων ανθρώπων οι οποίοι με τις ύβρεις και τις κραυγές τους Τον ξευτέλιζαν, τα ονομάζουμε «Άκρα Ταπείνωση».
Ποιος από εμάς δέχεται να υποστεί τέτοια πάθη αδιαμαρτύρητα και ενώ γνωρίζει την αθωότητά του; Το γραφόμενο στα Ευαγγέλια «ὁ δέ Ἰησοῦς ἐσιώπα», πρέπει να γραφτεί στις καρδιές μας με χρυσά γράμματα και να γίνεται πράξη κάθε φορά που κάποιος ή κάποιοι άλλοι μας αδικούν, μας συκοφαντούν, μας διώκουν, μας πολεμούν, μας υβρίζουν, μας ξευτελίζουν και μάλιστα δημοσίως. Βέβαια τη σιωπή ίσως την εκλάβουν και ως δειλία ή σιωπηρή επιβεβαίωση των όσων λέγουν εναντίον μας. Όμως εμείς τότε θα μιμούμεθα τον Χριστό μας που έφθασε ο ίδιος στην άκρα ταπείνωση και αυτή την ταπείνωση μας ζήτησε να μάθουμε κι εμείς. «Μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμί καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ».
 
Ο Κύριος είχε μαζί με την ταπείνωση και την πραότητα. Η αντιλογία, οι φωνές, η οργή, η υπεράσπιση του εαυτού μας είναι γεννήματα – παιδιά του εγωισμού μας. Ο ταπεινός, αντιθέτως, παραμένει πράος. Δεν ενοχλείται από όσα ακούει να λένε ή να κάνουν σε βάρος του όλοι οι άλλοι.
Αναφέραμε προηγουμένως ότι η αγάπη είναι το μυστικό της ταπείνωσης. Αυτή την αλήθεια ο Απ. Παύλος την διατρανώνει στις Επιστολές του λέγοντάς μας ότι «η αγάπη υπομένει τα πάντα». Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, δέχεσαι και «καταπίνεις» όλα τα στραβά του. Όταν όμως φύγει η αγάπη από την καρδιά σου, τότε όλα τα φέρνεις στη μνήμη σου, τα επεξεργάζεσαι ενοχλημένος και αρχίζεις την κατάκριση γι’ αυτόν.
 
Γι’ αυτό ο Χριστός που είναι ο Κύριός μας και ο Βασιλέας μας, δέχθηκε τη χειρότερη ταπείνωση αδιαμαρτύρητα. Διότι αγάπησε και αγαπά τον άνθρωπο. Τόσο πολύ αγάπησε τον άνθρωπο, που δέχθηκε όχι μόνο να υποστεί όσα προαναφέραμε, αλλά και να πεθάνει για εμάς με ένα φρικτό θάνατο όπως είναι η σταύρωση. Δείτε την αγάπη Του. Θαυμάστε την αγάπη Του. Υποκλιθείτε ενώπιον αυτής της αγάπης. Ποιος άλλος έπαθε τόσα πολλά και οδηγήθηκε στο θάνατο για να σωθείς εσύ; Ποιος άλλος; Δείξτε μου έστω και έναν! Δικαίως οι Άγιοί μας απεκάλεσαν τον Ιησού «Εσταυρωμένη Αγάπη».
 
Η ταπείνωση είναι παιδί της αγάπης. Όποιος αγαπά τον άλλον, υπομένει τα πάντα αδιαμαρτύρητα, έστω και αν αδικείται. Διότι πίσω από τη διαμαρτυρία μας κρύβεται η υπεράσπιση του εαυτού μας και προβάλλεται ο μεγάλος εγωισμός μας.
Ας γράψουμε λοιπόν με χρυσά γράμματα κάθε ένας από εμάς στην καρδιά του τα λόγια του Ευαγγελίου: «Ὁ δέ Ἰησοῦς ἐσιώπα». Ας κρατήσουμε μέσα στις ψυχές μας το μήνυμα ότι όποιος αγαπά, δείχνει ταπείνωση για να μη χάσει αυτόν που αγαπά. Διότι ο αγαπών ειλικρινά το συνάνθρωπό του, ταπεινώνεται.

 

[ Πίσω ]
Κοινοποίηση