Κυριακή Δ' Λουκά: Το μήνυμα του πρώτου αγρού από την παραβολή του σπορέως.

Κυριακή Δ' Λουκά 15-10-2017

Το μήνυμα του πρώτου αγρού από την παραβολή του σπορέως.

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αδελφοί μου, σήμερα σε όλους τους ναούς του Θεού, διαβάζουν οι ιερείς την παραβολή του Καλού Σπορέως. Ο γεωργός που δεν είναι άλλος από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, σπέρνει τον σπόρο του, που είναι ο λόγος του Θεού.

Ο Κύριος μάς λέγει ότι ο σπόρος έπεσε πρώτα σε ένα σκληρό έδαφος και δεν φύτρωσε τίποτε, διότι ήλθαν τελικά τα πουλιά του ουρανού και τον κατεπάτησαν. Η σκληρή γη που ο σπόρος δεν φύτρωσε είναι η σκληρή καρδιά μας, που δεν δέχεται τον Λόγο του Θεού. Τα δε πουλιά είναι οι δαίμονες που σκορπούν και καταπατούν τον λόγο του Θεού. Η καρδιά του ανθρώπου που δεν δέχεται το Λόγο του Θεού, είναι σκληρή όπως το τσιμέντο. Το δε τσιμέντο είναι ο τρομερός εγωισμός του ανθρώπου, το σκληρό «εγώ» του, που αντιδρά στις υποδείξεις και στις εντολές του Θεού. Τι είναι ο Θεός που θα πει σε μένα πώς θα ζήσω, τι θα τρώω, τι θα πίνω, τι θα κάνω στην καθημερινή μου ζωή; Δική μου είναι η ζωή, εγώ θα τη ρυθμίζω, καθώς και τη ζωή των παιδιών μου και όλης της οικογενείας μου. Ποιος Θεός, ποιος Χριστός, ποιος Άγιος, ποιος Επίσκοπος, ποιος παπάς και ποιος καλόγερος θα πει σε μένα, το τι θα κάνω στη ζωή μου και θα μου δίδει εμένα εντολές;

Αυτή, αδελφοί μου, είναι η σκληρή γη, η σκληρή καρδιά του ανθρώπινου εγωισμού που κάνει τον άνθρωπο να μην υπακούει στη φωνή του Θεού και να ζει όπως εκείνος θέλει και όχι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Έτσι ο άνθρωπος γίνεται αυτοκαταστροφικός. Υπάρχει τρόπος να σπάσει αυτό το σκληρό εγώ; Ναι υπάρχει. Σας συνιστώ να ενθυμηθείτε το θείο κήρυγμα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Τότε θα καταλάβετε το γιατί ο Θεός παραχωρεί στους ανθρώπους να σηκώνουν στην ζωή τους κάποιο «σταυρό». Σπάει το εγώ μας και η σκληρή καρδιά, όταν σηκώνουμε με υπομονή ο καθένας τον σταυρό του.

Ο άνθρωπος έτσι ταπεινώνεται και γίνεται έδαφος μαλακό, χωρίς άλλες σκληρές πέτρες υποκάτω του χώματος, χωρίς ζιζάνια που πνίγουν την φωνή του Χριστού. Ο σπόρος του Χριστού μόνο τότε δίδει καρπούς πνευματικούς, όταν φύγει το σκληρό εγώ μας, όταν φύγουν οι κρυφοί εγωισμοί που υποβόσκουν κάτω από τον εξωτερικό ευσεβισμό που δείχνουμε στους άλλους. Όταν πολεμήσουμε τα ζιζάνια που είναι οι καθημερινές φροντίδες, οι ηδονές, ο πλούτος και οι μέριμνες της ζωής μας. Τότε μόνο ο σπόρος αυξάνεται και γίνεται δέντρο αγλαόκαρπον, με πολλούς καρπούς πνευματικούς. Όποιος έχει αυτιά για να ακούσει και να υπακούσει στο Λόγο του Θεού, ας το πράξει. Όποιος έχει νου, ας κατανοήσει τι λέγει σήμερα ο λόγος του Θεού. Αμήν.

[ Πίσω ]