Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Το μήνυμα της Κυριακής της Τυροφάγου
Σήμερα είναι η τελευταία ημέρα που τρώμε γαλακτοκομικά προϊόντα, αυγά, ψάρια και όλα τα σχετικά αρτύσιμα αγαθά της γης, πλην του κρέατος που το σταματήσαμε την προηγούμενη Κυριακή των Απόκρεω. Θα μπορέσουμε να ξαναφάμε απ’ όλα αυτά τα αγαθά της γης την Κυριακή του Πάσχα. Όπως αναφέραμε και στο προηγούμενό μας κήρυγμα, οι άρρωστοι εξαιρούνται αφού πρώτα λάβουν προς τούτο την άδεια και ευλογία του Πνευματικού τους.
Αδελφοί μου ενώπιόν μας έχουμε αρχίζοντας από την αυριανή Καθαρά Δευτέρα, ένα μεγάλο πνευματικό αγώνα που τελειώνει με την Ανάσταση του Χριστού μας. Προς τι όμως ο μεγάλος αυτός πνευματικός και σωματικός αγώνας;
Οι Άγιοι Πατέρες οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι, θέσπισαν τον μεγάλο αυτό πνευματικό και σωματικό αγώνα, με ένα και μοναδικό σκοπό. Την ψυχική και σωματική μας κάθαρση. Οι άγιοι εφήρμοσαν πρώτοι αυτόν τον αγώνα οδηγούμενοι υπό του Αγίου Πνεύματος και αφού διεπίστωσαν ότι πέτυχαν την κάθαρση του σώματος από όλα τα σαρκικά πάθη αλλά και τα ψυχικά, θέσπισαν μετά σε Συνόδους τον δρόμο αυτόν για την ιδική μας σωτηρία.
Οι Άγιοι γνωρίζουν μέσω της Αγίας Γραφής και της αγίας ζωής τους, ότι ο άνθρωπος για να ενωθεί με τον Θεό που είναι Φως, πρέπει κι αυτός να φθάσει στο στάδιο του φωτισμού. Να μετατραπεί και η δική του ψυχή από σκοτάδι σε φως, διότι το σκοτάδι δεν ενώνεται με το Φως. Μόνο το φως ενώνεται με το Φως. Πώς θα γίνουμε κι εμείς όμως φως; Ο δρόμος είναι ένας. Η προσωπική κάθαρση της ψυχής και του σώματός μας.
Εδώ λοιπόν για να πραγματοποιηθεί η κάθαρση αυτή χρειάζεται μεγάλος αγώνας. Γι’ αυτό και η Σαρακοστή αυτή ονομάζεται Μεγάλη Σαρακοστή. Όχι μόνο διότι είναι πολλές οι ημέρες του πνευματικού και του σωματικού αγώνος, αλλά διότι θέλει μεγάλο αγώνα να κάνουμε για την προσωπική κάθαρσή μας και για να φθάσουμε στον τελικό φωτισμό μας. Τον φωτισμό που επιβεβαιώνεται συμβολικά με το άναμμα της λευκής λαμπάδας που κρατάμε το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ, την οποία ανάβουμε με το Άγιο Φως. Το Άγιο Φως που είναι ο Θεός μας, ενώνεται με την λευκή λαμπάδα που κρατώ και συμβολίζει εμένα ως πρόσωπο, δείχνοντας ότι ήδη έχω περάσει από το σκοτάδι στο φως. Γι’ αυτό και δεν κρατώ πλέον σκούρο χρώμα λαμπάδα, αλλά λευκή.
Η σκούρα λαμπάδα ή το σκούρο κερί, συμβολίζει ότι ακόμη ζω στο σκοτάδι και δεν έχω καθαρθεί. Η λευκή λαμπάδα συμβολίζει ότι πέτυχα την κάθαρσή μου και είμαι πλέον λευκός σαν το κερί. Γι’ αυτό το Φως που είναι ο Χριστός, μού δίνει φως από το Φως Του, δείχνοντάς μου έτσι ότι εισήλθα στο στάδιο του φωτισμού. Το επόμενο στάδιο είναι η ολοκληρωτική ένωσή μου μαζί Του που ονομάζεται θέωση.
Όλο το έτος ο άνθρωπος κάνει ένα πνευματικό και σωματικό αγώνα με τις νηστείες για να επιτύχει την προσωπική του κάθαρση. Το Πάσχα είναι το τέλος του αγώνα αυτού και η λέξη Πάσχα σημαίνει διάβαση από το σκοτάδι στο Φως. Ευρισκόμαστε τώρα 40 ημέρες προ του τέλους του ετησίου αγώνα. Ή θα περάσουμε στο δεύτερο στάδιο που είναι ο φωτισμός μας ή θα μείνουμε όπως οι κακοί μαθητές «ανεξεταστέοι» στην ίδια τάξη, δηλαδή θα παραμείνουμε στο σκοτάδι!
Θέλει, αδελφοί μου, η αγία μας Εκκλησία στις τελευταίες 40 περίπου ημέρες να αγωνισθούμε πνευματικά και σωματικά για να επιτύχουμε την κάθαρσή μας. Ας βάλουμε λοιπόν όλη την δύναμη του σώματος και της ψυχής μας, όπως κάνουν και οι αθλητές στα κοσμικά στάδια που αθλούνται για να επιτύχουν τους στόχους τους. Το ίδιο ας κάνουμε κι εμείς στο πνευματικό στάδιο που ανοίγεται μπροστά μας, αγωνιζόμενοι με τους τρόπους και τις μεθόδους που μας υποδεικνύουν οι Άγιοι Πατέρες. Να είμαστε βέβαιοι ότι έτσι κι εμείς θα ζήσουμε το δικό μας Πάσχα, την διάβαση της ζωής μας από το σκοτάδι στο Φως. Από τον θάνατο στην ζωή, από την κάθαρση στον φωτισμό μας. Αμήν. Γένοιτο.
|