Avatar = αναμενόμενος Μεσσίας

Κριτική: Είναι η ταινία που μονοπώλησε σχεδόν το ενδιαφέρον φέτος κατά την περίοδο των εορτών, μια από τις εμπορικότερες όλων των εποχών.

Εντυπωσιακά εφέ, καταιγισμός σκηνών που εναλλάσσονται και μια υπόθεση που δύσκολα συγκρατεί ο νους μέσα στο βομβαρδισμό εικόνων. Οι περισσότεροι βγαίνουν από τις κινηματογραφικές αίθουσες ενθουσιασμένοι και μένουν μέχρι εκεί. Ωραίο έργο; Φοβερό! Οι υποψιασμένοι όμως δεν χρειάζεται να σκεφτούν πολύ για να καταλάβουν ότι (εκτός από τις εισπράξεις) οι δημιουργοί περνάνε στην παγκόσμια μάζα εκατοντάδων εκατομμυρίων θεατών τα μηνύματα της προπαγάνδας τους.

 

Κυρίαρχη ιδέα που συμβαδίζει απόλυτα με τις προσπάθειες δημιουργίας παγκόσμιας κυβέρνησης είναι τι άλλο; Η οικολογική καταστροφή. Οι κακοί και άπληστοι άνθρωποι που καταστρέφουν τη φύση (πρέπει να νιώθουμε ένοχοι) βρίσκουν το δάσκαλό τους από τους καλούς εξωγήινους που λατρεύουν τη φύση σαν θρησκεία (Ινδουισμός).

 

Η ταινία είναι ένας ύμνος των νεοεποχίτικων φυσιολατρικών - παγανιστικών δοξασιών για τη λατρεία της “Μητέρας Γης” που τα τελευταία χρόνια προβάλλεται ως η νέα παγκόσμια θρησκεία! Επίσης προάγει το μίσος κατά του Δυτικού πολιτισμού που χρησιμοποίησε τη γνώση για να καταστρέψει τον πλανήτη Γη και όχι μόνο και του καπιταλισμού προσανατολίζοντας το θεατή στην ανάγκη ενός νέου παγκόσμιου οικονομικού συστήματος που θα σέβεται τη φύση.

 

Το δίκτυο “ενέργειας” που κυλάει μέσα από όλα τα όντα, μία διδασκαλία του Ινδουισμού, προσπαθεί να διαμορφώσει τη νέα παγκόσμια θρησκευτική συνείδηση που αρνείται τη σωτηρία μέσω της παραδοσιακής θρησκείας.

Άλλωστε, “Avatar” ονομάζονται από την Ινδουιστική θρησκεία οι θείες ενσαρκώσεις ανωτέρων όντων ή του Υπερτάτου Όντος (Θεού) στη γη. Έτσι, ο Βισνού, ο Σίβα ακόμα και ο Χριστός κι ο Μωάμεθ περιγράφονται ως “Avatar”! Ουσιαστικά “Avatar” σημαίνει Μεσσίας!

 

Του Αρχιμ. Δαβίδ Τσελίκα