Tου Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει με λαμπρότητα την μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής. Εορτάζει δηλαδή ένα μεγάλο γεγονός, την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Χριστού μας προς τους μαθητές Του, η οποία συνετελέσθη πενήντα μέρες μετά την Ανάστασή Του.
Τί είχε υποσχεθεί ο Κύριος; Ότι αφού αναληφθεί στους Ουρανούς και καθίσει στα δεξιά του Πατρός Του, θα τους αποστείλει το Πανάγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο του Τριαδικού Θεού, για να τους ενισχύσει μυστηριακά και να τους φωτίσει, ώστε να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στα πέρατα της οικουμένης.
Αυτή την πεντηκοστή ημέρα μετά την Ανάσταση του Ιησού Χριστού δεν συνετελέσθη ένα απλό θαύμα αδελφοί μου. Αυτή την ημέρα ο Κύριος στέλνοντας το Άγιο Πνεύμα αναδεικνύει τους φτωχούς και αμόρφωτους ψαράδες σε πανσόφους Αποστόλους, τους φοβισμένους μαθητές Του σε ατρόμητους, πύρινους κήρυκες, ικανούς να ντροπιάσουν τους διακεκριμένους σοφούς αυτού του κόσμου και να σαγηνεύσουν την οικουμένη.
Πράγματι εκπλήσσει μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας το μοναδικό αυτό κήρυγμα που ξεκινά από την Πεντηκοστή, τη γενέθλιο ημέρα της Εκκλησίας του Χριστού, για να εξαπλωθεί σε όλα τα έθνη. Ξεχάστε πια τους ψεύτικους θεούς που έπλασε ο ανθρώπινος νους, ελευθερωθείτε από τις δεισιδαιμονίες. Ελάτε να γνωρίσετε τον αληθινό Θεό που έγινε άνθρωπος για να σώσει τους ανθρώπους, τον Ιησού Χριστό, τον μόνο που είχε προφητευθεί η ζωή και η δράση Του, τον μόνο που έζησε αναμάρτητο ανάμεσά μας, τον μόνο που νίκησε τον θάνατο και ανέστη τριήμερος!
Αυτό το κήρυγμα που ονομάζεται Ευαγγέλιο βγήκε από τα στόματα άσημων, απλών ανθρώπων, που δεν είχαν φήμη ή κοινωνική καταξίωση, ούτε οικονομικές δυνατότητες, ούτε χορηγούς και σπόνσορες, ούτε κανένα προσωπικό όφελος για να το διαδώσουν. Το ότι έγινε πιστευτό και έφτασε ως την άκρη του κόσμου, παρόλο που πληρώθηκε κυριολεκτικά με το μαρτυρικό τους αίμα, δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί, αν αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν λάβει τα ζωντανά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Αυτό το μέγα θαύμα ξεκίνησε από σήμερα, πενήντα ημέρες μετά την Ανάσταση και δέκα μέρες μετά την Ανάληψη του Κυρίου μας στους Ουρανούς. Ξεκίνησε από την ώρα που εκπληρώθηκε η υπόσχεση του Χριστού, όταν στο σπίτι που βρίσκονταν οι Απόστολοι ακούστηκε ξαφνικά να κατεβαίνει κάτι σαν βοή από τον Ουρανό, σαν πολύ ισχυρός άνεμος. Και αμέσως φάνηκαν κάποιες γλώσσες σαν πύρινες, που κάθισαν από μία στο κεφάλι του καθενός.
Στο ιερό κείμενο αναφέρονται τα επιρρήματα “ώσπερ” και “ωσεί”, δηλαδή όπως ο ισχυρός άνεμος και σαν γλώσσες φωτιάς, για να μην νομίσουμε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι αέρας η φωτιά ή κάτι άλλο υλικό. Όπως στην βάπτιση του Χριστού έλαβε μορφή περιστεριού, έτσι και τώρα το Άγιο Πνεύμα με αυτές τις μορφές κάνει αισθητή την παρουσία Του.
Αμέσως οι Απόστολοι γέμισαν από όλα τα χαρίσματά Του, έλαβαν δηλαδή χάρη διορατική, θεραπευτική, έγιναν ικανοί να τελούν πλήθος θαυμαστών σημείων. Ωστόσο ο ιερός συγγραφέας μάς αναφέρει ιδιαίτερα το χάρισμα να ομιλούν διάφορες γλώσσες και διαλέκτους, διότι αυτό ήταν το πρώτο που φανερώθηκε αμέσως.
Η πρόνοια του Θεού οικονόμησε αυτά να γίνουν ημέρα Πεντηκοστή, η οποία ήταν για τους Εβραίους μια μεγάλη γιορτή. Την ημέρα αυτή συγκεντρώνονταν στα Ιεροσόλυμα χιλιάδες Ιουδαίοι της διασποράς, που έρχονταν από Μεσοποταμία, Φρυγία, Αίγυπτο, Πόντο, Αραβία και πολλά άλλα μέρη. Όλοι αυτοί μιλούσαν βέβαια στη δική τους γλώσσα και διάλεκτο. Έμειναν όμως εκστατικοί καθώς άκουγαν τους Αποστόλους να κηρύτουν ο καθένας στη δική του γλώσσα. Απορούσαν για το παράδοξο αυτό φαινόμενο, πώς δηλαδή ενώ μιλούν αυτοί οι Γαλιλαίοι άνδρες, ο καθένας από το ακροατήριο τους ακούει στη μητρική του γλώσσα να διδάσκουν τα μεγαλεία του Θεού.
Εδώ θα πρέπει να προσέξουμε την διατύπωση του ιερού κειμένου, ότι το χάρισμα το λάμβαναν σύμφωνα με την ικανότητα που τους έδινε το Άγιο Πνεύμα. Δεν λέει λοιπόν ότι τους έκανε να κατέχουν όλες τις γλώσσες, ούτε ότι μεταξύ των χιλιάδων ακροατών καταλάβαιναν όλοι στην γλώσσα τους τα κηρυττόμενα. Αντιθέτως το κείμενο αναφέρει ότι κάποιοι χλεύαζαν τους Αποστόλους, πιστεύοντας ότι είναι μεθυσμένοι. Από αυτή την περιγραφή καταλαβαίνουμε ότι το Άγιο Πνεύμα «όπου θέλει πνει», χαρίζει δηλαδή την ενέργειά του όπως και όποτε θέλει.
Επίσης το κείμενο λέει ότι τους δόθηκε η πολυγλωσσία για να κηρύττουν «τα μεγαλεία του Θεού» και όχι σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση ή για άλλο σκοπό. Αυτό το επισημαίνουμε για να μην συγχέουμε το χάρισμα του Αγίου Πνεύματος κατά την Πεντηκοστή με το σύγχρονο δαιμονικό φαινόμενο των λεγομένων Πεντηκοστιανών, των μελών της επικίνδυνης αίρεσης που γλωσσολαλούν ακατάσχετα και χωρίς νόημα, ισχυριζόμενοι ότι φωτίζονται από το Άγιο Πνεύμα.
Οι Εβραίοι της διασποράς άκουσαν τότε τον Απόστολο Πέτρο να κηρύττει ότι ο Ιησούς ο Ναζωραίος ήταν ο Μεσσίας που περίμεναν, τον οποίο οι συμπατριώτες τους σταύρωσαν, αλλά αναστήθηκε εκ νεκρών. Καθώς ο Πέτρος απέδειξε την Ανάσταση του Χριστού με πολλά επιχειρήματα και αποδείξεις, εκείνη την ημέρα βαπτίσθηκαν περίπου τρεις χιλιάδες.
Εμείς αδελφοί μου που ζούμε είκοσι αιώνες αργότερα, αλλά είμαστε μέλη της ίδιας μοναδικής Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, ας εμβαθύνουμε στο σημαντικότερο για μας γεγονός: Το Άγιο Πνεύμα κατήλθε σε ανθρώπους ταπεινούς, που έδειξαν πίστη στα λόγια του Χριστού, που πίστεψαν στην υπόσχεσή Του, που είχαν καθαρή καρδιά, έτοιμη να δεχτεί τα Αγιοπνευματικά χαρίσματα.
Επιλέγοντας ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός τους ταπεινούς ψαράδες για να τους κάνει παγκόσμιους κήρυκες του Ευαγγελίου, στέλνει ένα διαχρονικό μήνυμα σε εμάς, τους σύγχρονους μαθητές Του, που κινδυνεύουμε από τα ισχυρά πρότυπα της κοσμικής ματαιότητας και του εγωκεντρισμού. Μας διδάσκει να μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, αλλά στην παντοδυναμία του Θεού και στο άγιο θέλημά Του. Το Άγιο Πνεύμα αναζητά στην καρδιά μας ταπείνωση και όχι εγωισμό, προκειμένου να μας χαρίζει τις αρετές τις αιωνίου ζωής. Αμήν.
|