Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Σήμερα είναι Κυριακή προς της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Ο σταυρός ήταν ένα σύμβολο φρίκης και αποτροπιασμού, διότι χρησιμοποιείτο ως όργανο θανάτωσης των ανθρώπων που καταδίκαζαν οι Ρωμαίοι. Ήταν ο πιο φρικτός και οδυνηρός θάνατος. Θα λέγαμε ότι στη συνείδηση των τότε ανθρώπων δημιουργούσε πολύ χειρότερη αίσθηση από αυτήν που δημιουργεί σ’ εμάς ο θάνατος στην ηλεκτρική καρέκλα. 

Δυστυχώς η ανθρώπινη κακία, οδήγησε τους Αρχιερείς Άννα και Καϊάφα να πείσουν το λαό του Θεού, να ζητήσει από τον Πιλάτο για τον Ιησού Χριστό τον πιο φρικτό θάνατο, που ήταν εκείνη την εποχή ο σταυρικός θάνατος. Τυφλωμένοι από φθόνο και φανατισμό φώναζαν ενώπιον του Πιλάτου «σταυρωθείτω - σταυρωθείτω». Θέλανε ο Ιησούς, ο Υιός της Παρθένου Μαρίας, να πεθάνει με τον πιο φρικτό και βασανιστικό τρόπο, επάνω στο σταυρό.

Ω! Της κακίας και της παραφροσύνης των ανθρώπων! Η κακία που φώλιαζε μέσα στις καρδιές τους ξεχείλισε από το στόμα τους. Έτσι φάνηκε πόσο δίκαιο είχε ο Κύριός μας που δίδασκε ότι «από το περίσσευμα της καρδιάς ομιλεί το στόμα του ανθρώπου». Τελικά η κακία, το μίσος, ο φθόνος και η ζήλεια οδήγησαν τον άνθρωπο να καταδικάσει τον μόνο αναμάρτητο αθώο, τον μόνο αθώο και δίκαιο στον πιο φρικτό θάνατο, το θάνατο διά του σταυρού.

Ο Κύριός μας με πόνο και βουρκωμένα μάτια στρέφεται προς όλους μας και με παράπονο μας ρωτά: «Λαέ μου, τι κακό εποίησά σοι;». Λαέ μου, τι σου έκανα και με στέλνεις στον πιο φρικτό και ατιμωτικό θάνατο; Ναι, ο σταυρός αδελφοί μου εκείνη την εποχή ήταν ο πιο φρικτός και ο πιο ατιμωτικός θάνατος.

Δείτε όμως πώς αγκαλιάζει αδιαμαρτύρητα τον Σταυρό του ο Χριστός! Από σύμβολο της ατίμωσης και του φρικτού θανάτου, η αγκαλιά Του και η αγάπη Του τον μετατρέπει σε Τίμιο Σταυρό και Τίμιο Ξύλο. Δείτε πως με τον ίδιο Του τον φρικτό θάνατο, με την ασύγκριτη αγάπη Του, μετέτρεψε τον σταυρό σε πηγή ζωής, σε ξύλο δόξης, σε κλειδί που άνοιξε την πόρτα του Παραδείσου και έφερε σε όλους εμάς τη σωτηρία μας.

Αδελφοί μου, η αγάπη μετατρέπει τα πάντα σε έργα τίμια και ένδοξα. Το αντίθετο όμως συμβαίνει με την κακία και το μίσος. Πολέμησε λοιπόν κι εσύ το κακό διά της αγάπης και διά του καλού και τότε θα δεις το μέγα θαύμα μέσα στο σπίτι σου, στην οικογένειά σου. Τότε ο σταυρός που σηκώνεις, από σταυρός πόνου και θλίψεως θα μετατραπεί σε σταυρό δόξης και χαράς.

Ο προσωπικός σου σταυρός θα γίνει και για σένα πηγή ζωής και δρόμος σωτηρίας που θα σε οδηγήσει στη Βασιλεία του Θεού. Ας αγκαλιάσουμε κι εμείς όλοι, αδελφοί μου, με αγάπη, όποιον σταυρό επέτρεψε ή παραχώρησε ο Άγιος Θεός να σηκώνουμε. Είτε ο σταυρός αυτός είναι η φτώχεια, είτε η ασθένεια, είτε η συκοφαντία, είτε η αδικία, είτε το μίσος, είτε η εξορία και η άδικη φυλακή. Αγκαλιάστε όλοι το σταυρό με αγάπη, μην αγανακτήσετε, μη ζητήσετε να πάρει ο Κύριός μας το σταυρό σας για να σας απαλλάξει από αυτό το επίγειο και πρόσκαιρο βάσανο. Ας αγκαλιάσουμε το σταυρό του ο καθένας από εμάς με αγάπη κι ας δοξάσουμε το όνομα του Θεού μας που επέτρεψε να σηκώνουμε κι εμείς στη ζωή μας ένα μεγάλο ή μικρό σταυρό, όπως σήκωσε και ο αγαπημένος Του υιός το δικό Του Σταυρό.  Ας πράξουμε κι εμείς όταν μας σταυρώνουν οι άνθρωποι αυτό που έπραξε ο Κύριός μας επί του σταυρού, βλέποντας τους σταυρωτάς του και λέγοντας «Κύριε συγχώρεσέ τους, διότι δεν γνωρίζουν τι κάνουν».

Μόνο έτσι τον πόνο της σταυρώσεως θα διαδεχθεί η χαρά της Αναστάσεως και στο δικό μας σπίτι και στη δική μας καρδιά. Ας αγκαλιάσουμε λοιπόν με αγάπη το σταυρό μας και όλοι εμείς αδελφοί μου, μιμούμενοι τον μόνο Κύριο και διδάσκαλό μας Ιησού Χριστό και τότε να είστε βέβαιοι ότι η χαρά της αιωνίου δόξης μας αναμένει, αμήν.