Αποστολικά Μηνύματα 12/1/2020

«Εφάρμοσε όσα γράφονται εδώ και θα σωθείς εσύ και η οικογένειά σου.»

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αγαπητοί μου αδελφοί.

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα το έχουμε αναλύσει και άλλοτε. Όσοι θέλουν να το μελετήσουν περισσότερο, μπορούν να ανατρέξουν στα δύο «Κυριακοδρόμια», τόμος Α´ και Β´, που με την χάρη του Θεού συγγράψαμε. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μάς αναφέρει ότι ο Κύριός μας μετά την σύλληψη του Ιωάννου του Προδρόμου από τους στρατιώτες του βασιλιά Ηρώδη, έφυγε από την Ναζαρέτ και πήγε να κατοικήσει στην παραθαλάσσια πόλη Καπερναούμ. Έτσι εκπληρώθηκε, όπως μας βεβαιώνει σήμερα ο Ευαγγελιστής, η προφητεία του Ησαΐα. Από αυτή την πόλη της Καπερναούμ ο Κύριος ξεκινά το κήρυγμά Του προς τα πλήθη, με μια προτρεπτική φράση: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν».

Για να εννοήσουμε το βάθος των λόγων του Κυρίου μας και γιατί ξεκινά το κήρυγμά Του έτσι, πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε την αιτία που ο Υιός του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ήλθε επάνω στη γη ως άνθρωπος. Αν δεν έχουμε καταλάβει γιατί ήλθε, είναι αδύνατο να κατανοήσουμε το σημερινό ευαγγελικό και το αποστολικό ανάγνωσμα.

Με απλά λόγια θα αναφερθούμε σήμερα στον λόγο που το δεύτερο πρόσωπο του Τριαδικού Θεού έγινε τέλειος άνθρωπος και ήλθε ανάμεσά μας, ώστε να αντιληφθούμε το νόημα και των σημερινών αναγνωσμάτων.

Αδελφοί μου.

Ο άνθρωπος πλάστηκε από τον Θεό και τοποθετήθηκε μέσα στον Παράδεισο. Εκεί είχε τη δυνατότητα, με τις ελεύθερες επιλογές που θα έκανε, να αποκτήσει ο ίδιος και να κληροδοτήσει στους απογόνους του την αθανασία, την ειρήνη, την δικαιοσύνη και όλα τα αγαθά του Παραδείσου. Ο άνθρωπος πλασμένος σε μια ευλογημένη κατάσταση  και με το χάρισμα που του δώρισε ο Θεός να επιλέξει ελεύθερα, επέλεξε ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί σε αυτόν και τους απογόνους του. Επέλεξε ελεύθερα, αντί της αθανασίας τον θάνατο, αντί της ελευθερίας τη σκλαβιά, αντί της δικαιοσύνης την αδικία, αντί της ακλόνητης υγείας την ασθένεια, αντί του φωτός το σκοτάδι, αντί της χαράς τη δυστυχία. Με λίγα λόγια, αντί του Παραδείσου που τον τοποθέτησε ο Θεός να ζήσει, αυτός επέλεξε για τον εαυτό του και τους απογόνους του την κόλαση.

Φρίξον ήλιε, αναστέναξον γη! Έτσι χάσαμε τον Παράδεισο των ευλογιών του Θεού από τότε που οι Πρωτόπλαστοι πρόγονοί μας, ο Αδάμ και η Εύα, άρχισαν να βιώνουν την ίδια κόλαση που ζούμε καθημερινά όλοι μας. Γευόμαστε όλοι πλέον τα αποτελέσματα των επιλογών που έκαναν οι πρόγονοί μας. Τον θάνατο, τη θλίψη, την αδικία, τη φτώχεια, την πείνα, την ασθένεια, τον πόλεμο, τη δυστυχία, τον πόνο. Αχ άνθρωπε! Πόσο ανόητος υπήρξες και συνεχίζεις να είσαι... Σου χάρισε ο Πλάστης και Δημιουργός σου τον Παράδεισο, για να ζεις συνεχώς ευτυχισμένος και εσύ επέλεξες την κόλαση με όλα τα δεινά της…

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή και τα Δίπτυχα της Εκκλησίας μας (του έτους 2020 σελ. 30,) από κτίσεως κόσμου, δηλαδή από την ημέρα που πλάστηκε ο Αδάμ, έχουν παρέλθει, αδελφοί μου, 7.528 έτη. Υπολογίζοντας ότι πριν από 2.000 χρόνια περίπου ήλθε ο Υιός του Θεού στη γη μας, διαπιστώνουμε ότι ο Κύριος και Θεός μας επέτρεψε να βιώνει ο άνθρωπος την παρούσα κόλαση περίπου επί 5.500 χρόνια. Ναι, αδελφοί μου, πεντέμισι χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος ζούσε χωρίς ελπίδα σωτηρίας από την υπάρχουσα κόλαση.

Ο Δημιουργός, Πλάστης και Πατέρας μας, βλέποντας πού φτάσαμε με τις λάθος επιλογές μας και την κατάχρηση της ελευθερίας μας, αποφάσισε από αγάπη και μόνο να σώσει το πλάσμα Του. Να σώσει τα παιδιά Του. Αποφάσισε δηλαδή, να λυτρώσει από τον βασανισμό του σώματος και της ψυχής τουλάχιστον όσους από τους ανθρώπους το επιθυμούσαν. Να τους επιτρέψει εν ελευθερία επιλογής να επιλέξουν ένα μοναδικό δρόμο προς τον Παράδεισο και την αιώνια χαρά. Έτσι απεφασίσθη να έρθει το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος πάνω στη γη, ο ζωντανός Θεός να γίνει τέλειος άνθρωπος, ένας απλός άνθρωπος σαν όλους εμάς, χωρίς όμως την αμαρτία.

Έτσι ξεκινά από τον Θεό η εφαρμογή του προαιωνίου σχεδίου σωτηρίας του ανθρώπου. Γι’ αυτό την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στις 25 Μαρτίου, η Εκκλησία μας ψάλλει: «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ Κεφάλαιον, καὶ τοῦ ἀπ’ αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις». Σήμερα, μας λέγει η Εκκλησία μας, ξεκινά για το ανθρώπινο γένος ένα νέο κεφάλαιο. Ξεκινά ένα νέο βιβλίο να γράφεται, δημιουργείται μία νέα Διαθήκη μεταξύ Θεού και ανθρώπου, την οποία υπογράφει ο Θεός με το αίμα Του. Ξεκινά μία καινή κτίσις, μία νέα δηλαδή δημιουργία.

Σήμερα το σχέδιο που υπήρχε στο νου του Θεού από αιώνων, λαμβάνει σάρκα και οστά. Σήμερα ξεκινά η διάλυση του θανάτου, και η κατάργηση της κολάσεως, για όσους το θέλουν και το επιθυμούν. Πώς γίνεται όμως αυτή η λύτρωση και η σωτηρία; Ιδού! Το είχε προφητεύσει ο προφήτης Ησαΐας προ πολλών αιώνων και επαληθεύτηκε  στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού: Θα έρθει ο Σωτήρας μας μια μέρα, θα έρθει ο Μεσσίας, να μας λυτρώσει από αυτήν την κόλαση. Κι όταν έρθει, θα Τον αναγνωρίσουμε, διότι θα πάει να κατοικήσει στην παραθαλάσσια Καπερναούμ. Στην πόλη που ευρίσκεται μεταξύ των περιοχών που κατοικούσαν οι γιοι του Πατριάρχου Ιακώβ, ο Ζαβουλών και ο Νεφθαλείμ.

Από αυτή την πόλη θα ανατείλει το φως της σωτηρίας των ανθρώπων. Εκεί ο Μεσσίας και  Λυτρωτής θα ξεκινήσει να κηρύττει και να διδάσκει τον τρόπο σωτηρίας όλων των ανθρώπων που επιθυμούν τη λύτρωσή τους από την παρούσα, αλλά και από τη μέλλουσα κόλαση. Ο δε τρόπος σωτηρίας είναι ένας,η μετάνοια. Η αλλαγή δηλαδή του νου μας, η αλλαγή του τρόπου σκέψεως και του βιώματός μας. Αφού δηλαδή δεν προνόησα τι θα μου συμβεί όταν επιλέξω να βγω εκτός Παραδείσου, ας μετανοήσω τώρα, ώστε να επιστρέψω. Πού να επιστρέψω; Όχι μόνο στην παραδεισένια χαρά που είχε ο άνθρωπος πριν φτάσει στη σημερινή κόλασή του, αλλά στην αιώνια Βασιλεία του Θεού. Να γιατί ο Χριστός ξεκινά με αυτούς τους λόγους το κήρυγμά Του: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»

Άνθρωπε, κηρύττει ο Χριστός, αφού δεν προνόησες, τώρα μετανόησε. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος επιστροφής σου, όχι πλέον στον αρχαίο Παράδεισο, αλλά στην Ουράνια Βασιλεία μου, εκεί που κατοικώ και εγώ. Για να το πετύχεις αυτό, άλλαξε νου και τρόπο ζωής. Ακολούθησε τον βίο και την πολιτεία μου, την σκέψη και τη ζωή που έκανα όταν ήλθα ως άνθρωπος επάνω στη γη:

Γεννήθηκα σε μια σπηλιά, μέσα σε ένα στάβλο, απλά και ταπεινά, διότι οι άνθρωποι δεν με δέχτηκαν στα σπίτια τους. Που σημαίνει ότι αν ακολουθήσεις εμένα, τον διδάσκαλο και Σωτήρα σου, η κοινωνία δεν θα σε αποδεχτεί. Εσύ, έστω και μόνος, χωρίς την συμπαράσταση κανενός, ζήσε με απλότητα και ταπείνωση. Να θυμάσαι ότι στους ταπεινούς δίδει πλούσια χάρη ο Θεός, ενώ τους εγωιστές τους αποστρέφεται.

 Βαπτίστηκα στον Ιορδάνη ποταμό, για να διδάξω και εσάς ότι η νέα ζωή σας ξεκινά με το βάπτισμα στο ύδωρ και με το Πνεύμα το Άγιο, που έρχεται επάνω σας εκείνη την ώρα, όπως ήλθε και σε εμένα. Έζησα ευεργετώντας διαρκώς τους ανθρώπους. Νεκρούς ανέστησα, ασθενείς θεράπευσα, λεπρούς καθάρισα, σε τυφλούς έδωσα φως.

Ανέβηκα στο όρος Θαβώρ και μεταμορφωθήκα, που σημαίνει ότι και εσείς πρέπει να ανεβείτε στις κορυφές των αρετών, για να μεταμορφωθείτε και να ζήσετε καθαρή ζωή. Από σκοτεινοί να γίνετε φωτεινοί, όπως εγώ είμαι Φως. Ακολούθησέ με άνθρωπε και γίνε μιμητής μου. Πάντα να ευεργετείς και να ελεείς. Ποτέ μη βλάψεις άνθρωπο, ούτε να τον αδικήσεις. Να συγχωρείς όλους και η καρδιά σου να είναι γεμάτη αγάπη, σαν την δική μου.

 Δες εμένα άνθρωπε, εσύ που αναζητάς την λύτρωσή σου. Δες τι έπαθα! Παρότι ευεργέτησα τους πάντες, αυτοί φάνηκαν απέναντί μου αχάριστοι. Με εδίωξαν, με συκοφάντησαν, με πολέμησαν, με πότισαν χολή και όξος. Με γελοιοποίησαν, με βασάνισαν, με έσυραν στα δικαστήρια και τέλος με καταδίκασαν στον πιο φρικτό θάνατο, τον σταυρικό. Τα ίδια θα πάθεις κι εσύ. Μιμήσου όμως την καρδιά μου και την ζωή μου. Η ζωή μου είναι το πρότυπο ζωής όλων των ανθρώπων που επιθυμούν και επιλέγουν να λυτρωθούν από την κόλαση και αυτής και της μελλούσης ζωής.

Έζησα φτωχός, μακριά από τιμές και δόξες. Μεγάλωσα κοντά στη Θεοτόκο, την κατά σάρκα μητέρα μου και στον προστάτη της, τον δίκαιο Ιωσήφ. Διήλθα όλη μου τη ζωή ευεργετώντας τους ανθρώπους. Έγινα σημείο αντιλεγόμενο. Με αγάπησαν και με μίσησαν πολλοί. Από φθόνο και αχαριστία με πόνεσαν, με πλήγωσαν και τέλος με θανάτωσαν. Θάφτηκε το σώμα μου σε ένα ξένο τάφο, πλησίον του φρικτού Γολγοθά. Πρόσεξε, ότι ουδέποτε αγανάκτησα ή παραπονέθηκα με όσα πέρασα. Το ίδιο να κάνετε κι εσείς. Αναστήθηκα όμως και ανελήφθηκα στους ουρανούς! Εισήλθα με κάθε δόξα και τιμή στη Βασιλεία του Πατρός μου. Νίκησα την κόλαση, πάτησα τον θάνατο, διέλυσα τον Άδη και άνοιξα το δρόμο της επιστροφής στη Βασιλεία του Θεού.

Η σταυρική μου θυσία θα είναι παράδειγμα για τη δική σου ζωή και όλων όσοι ελεύθερα θα με ακολουθήσουν. Θα ζήσουν μεν στην παρούσα κόλαση, αλλά θα έχουν ζωντανή ελπίδα· και θα πεθάνουν, αλλά θα αναστηθούν όπως κι εγώ, λαμβάνοντας το αναστημένο σώμα τους άφθαρτο και λαμπρό, για να αναληφθούν με κάθε δόξα πάνω σε νεφέλες, ερχόμενοι στην Βασιλεία των Ουρανών.

Όσοι επιθυμούν την λύτρωση και την επιστροφή τους στον “χαμένο Παράδεισο” , ας με ακολουθήσουν. Ας βαδίσουν στα ίχνη μου, τον δρόμο που εγώ άνοιξα πρώτος. Αυτό θέλει μετάνοια, αλλαγή δηλαδή του αμαρτωλού και πλανεμένου νου του ανθρώπου, που επέλεξε την κόλαση αντί του Παραδείσου.

Αδελφοί μου.

Αντιλαμβανόμαστε τώρα για ποιο λόγο ο Ιησούς Χριστός, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ήλθε επί της γης και ξεκίνησε την διδασκαλία Του με τη φράση «μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Το ίδιο ακριβώς μήνυμα μας μεταδίδει και το σημερινό αποστολικό κείμενο, που έστειλε ο Απόστολος Παύλος στους χριστιανούς της Εφέσου. Ας κλείσουμε προσέχοντας όσα γράφει:

Αδελφοί, όσοι θέλετε να σωθείτε να γνωρίζετε ότι ο Ιησούς Χριστός δημιούργησε την Εκκλησία Του, ως μία νέα κιβωτό σωτηρίας, όπως είχε φτιάξει άλλοτε ο Νώε, την εποχή του κατακλυσμού. Όσοι θέλησαν να εισέλθουν σε αυτήν, σώθηκαν. Όσοι έμειναν εκτός της κιβωτού, χάθηκαν. Έτσι και ο Χριστός, δημιούργησε τώρα την Εκκλησία και στην θέση του Νώε έθεσε άλλους ως Αποστόλους, άλλους ως προφήτες, άλλους ως κήρυκες του Ευαγγελίου, άλλους ως ποιμένες και διδάσκαλους. Όλοι μαζί αυτοί έχουν ένα σκοπό, να μας καθοδηγήσουν προς την Βασιλεία του Θεού. Να μας οδηγήσουν στον δρόμο της σωτηρίας που πρώτος άνοιξε ο Χριστός και τον περπάτησε. Να μας βοηθήσουν, ώστε να βαδίσουμε με ακρίβεια κι εμείς επάνω στα χνάρια του Χριστού. Να ενωθούμε διά της Εκκλησίας που είναι το Σώμα Του, ώστε να γίνουμε ένα με Αυτόν φτάνοντας στη θέωση και να είμαστε για πάντα μέτοχοι της Βασιλείας του Θεού, αμήν.