Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Σήμερα αγαπητοί μου αδελφοί, ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται προς τους συμπατριώτες του Εβραίους, με την «προς Εβραίους» επιστολή του, η οποία στο έβδομο κεφάλαιο αναφέρεται στο θέμα της ιερωσύνης. Ως γνωστόν, στον εβραϊκό λαό το δικαίωμα στην  ιερωσύνη ανήκε αποκλειστικά στην φυλή του Λευΐ. Δηλαδή για να γίνει κανείς ιερεύς, έπρεπε να προέρχεται από τη λευϊτική φυλή. Διαφορετικά ήταν αδύνατο να γίνει ιερέας, όσο και αν το ποθούσε.

Ο Ιησούς δεν προέρχεται όμως από τη φυλή του Λευΐ, αλλά από την φυλή του Ιούδα. Εκλέγεται ωστόσο ως Αρχιερεύς, δηλαδή αρχηγός των ιερέων, απευθείας από τον ίδιο τον Θεό Πατέρα, όπως εξηγεί και ο απόστολος Παύλος στο πέμπτο κεφάλαιο της ίδιας επιστολής του με τη φράση «οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ᾿ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε·» (Εβρ. Ε´ στ.5).

Εδώ ο ίδιος ο Θεός Πατέρας εκλέγοντας ως Αρχιερέα τον Ιησού Χριστό καταργεί αυτομάτως την εβραϊκή ιερωσύνη και δίνει στον Υιό του μία νέα ιερωσύνη η οποία είναι «κατά την τάξη του Μελχισεδέκ». Το ποιος ήταν ο Μελχισεδέκ θα το δούμε άλλη φορά αδελφοί μου. Πρέπει να μάθουμε όμως επί τούτου, ότι κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο η ιερωσύνη του Χριστού σχετίζεται με την ανθρώπινη φύση Του και όχι με τη Θεία Του φύση, η οποία είναι αμετάβλητη, αναλλοίωτη και υπεράνω του πάθους.

Έρχεται λοιπόν σήμερα ο Απόστολος των Εθνών Παύλος με ισχυρή φωνή να γνωστοποιήσει σε όλο τον εβραϊκό λαό, αλλά και σε εμάς, ότι ο Θεός Πατέρας διά του Χριστού καταργεί διά παντός την ιερωσύνη των Λευιτών. Κατήργησε τα θυσιαστήριά τους και τις θυσίες των ζώων που με το αίμα τους ράντιζαν  τον λαό του Θεού, προς εξιλασμό των αμαρτημάτων τους. Βεβαιώνει ο Μέγας Παύλος ότι η ιερωσύνη ξεκινά τώρα από τον Αρχιερέα Ιησού Χριστό. Ο οποίος είναι ο θύτης και το θύμα. Ο θυσιάζων και ο θυσιαζόμενος όπως αναφέρει η Γραφή και οι ευχές της Θείας Λειτουργίας. Ο Ίδιος είναι ο Αμνός του Θεού, που θυσίασε τη ζωή Του επί του Σταυρού και με το αίμα Του καθαρίζει όλους εμάς από την ακαθαρσία των αμαρτιών μας.

Ήδη αυτό, γράφει ο Παύλος, είχε προφητευθεί από τον βασιλέα και προφητάνακτα Δαβίδ στους Ψαλμούς του, όταν αναφερόμενος στον Ιησού Χριστό έγραφε: «Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ». Ναι, ο Ιησούς Χριστός θα είναι πλέον ο μόνος Αρχιερέας εις τον αιώνα του αιώνος και ουδείς άλλος, τονίζει στην προς Εβραίους επιστολή του ο Απόστολος Παύλος. Τούτο σημαίνει, όπως προαναφέραμε, την αυτόματη κατάργηση της ιερωσύνης από τη φυλή του Λευΐ.

Καταργείται λοιπόν ο Ναός του Σολομώντα, το εβραϊκό ιερατείο και το θυσιαστήριό του και δημιουργείται κατ’ εντολή Θεού μία νέα Εκκλησία. Είναι η  Εκκλησία του Χριστού, που έχει οικουμενικό χαρακτήρα. Η Εκκλησία υπήρχε πάντοτε, μας αναφέρουν οι άγιοι Πατέρες, αλλά επισήμως καθιερώνεται όπως γνωρίζουμε όλοι, την ημέρα που, μετά την Ανάσταση το Χριστού, ο εβραϊκός λαός εόρταζε την γιορτή της Πεντηκοστής. Αυτή την ημέρα επέλεξε ο Άγιος Θεός για  να αποστείλει το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα, εν είδει πυρίνων γλωσσών στις κεφαλές των πρώτων μαθητών, που εξαιτίας των Ιουδαίων είχαν συγκεντρωθεί στο υπερώον, εκεί όπου είχε γίνει πριν λίγες μέρες ο Μυστικός Δείπνος.

 Αυτή λοιπόν τη μέρα της Πεντηκοστής θεωρούμε ως επίσημη και γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας μας, με κεφαλή της τον Αρχιερέα Ιησού Χριστό. Η νέα ιερατική τάξη περιλαμβάνει  τους Αποστόλους Του, τους επισκόπους που οι Απόστολοι άφησαν ως διαδόχους και τους ιερείς που επέλεξαν οι επίσκοποι, διότι όταν η Εκκλησία εξαπλώθηκε σε διάφορες πόλεις και χώρες, ήταν αδύνατον οι επίσκοποι ή οι Απόστολοι να είναι παρόντες σε όλα αυτά τα μέρη.

Οι επίσκοποι και οι ιερείς εκλέγονται υπό της Εκκλησίας διά κλήρου, γι’αυτό λέγονται κληρικοί. Ηγούνται του χριστιανικού λαού, από μία θέση που ήταν και παραμένει επικίνδυνη. Οι ειδωλολάτρες κατά τους διωγμούς των πρώτων χριστιανών, συνελάμβαναν και οδηγούσαν στο μαρτύριο πρώτα τις κεφαλές της Εκκλησίας. Αμέτρητοι ήταν οι κληρικοί παντός βαθμού που τους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού μαρτύρησαν, βασανίστηκαν και θυσίασαν την ζωή τους για την αγάπη τους στον Αρχιερέα και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό το λόγο ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι όποιος θέλει να γίνει κεφαλή της Εκκλησίας, επίσκοπος δηλαδή, επιθυμεί καλό έργο. Επισημαίνει δηλαδή ο Παύλος, ότι όποιος επιθυμεί μαρτύριο προς χάρη του Χριστού, αυτός καλό έργο επιθυμεί, εφόσον όποιος θα γίνει επίσκοπος ή ιερέας, θα είναι ο πρώτος που θα μαρτυρήσει ποικιλοτρόπως για τον Χριστό και την Εκκλησία Του.

Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος που ο Απόστολος χαρακτηρίζει καλή την επιθυμία να αναλάβει κανείς  μια επισκοπή: Είναι ο πόθος του μαρτυρίου και όχι ο πόθος της εξουσίας. Η ιερωσύνη είναι πόθος διακονίας και μαρτυρίας. Γι’ αυτό αλλού λέγει προς τον επίσκοπο Εφέσου Τιμόθεο: «Σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ».

Αδελφοί μου, από όσα αναφέραμε έως τώρα, θεωρούμε ότι έγινε κατανοητό το ύψος της ιερωσύνης και  μάλιστα της αρχιερωσύνης, αφού προέρχεται απευθείας από τον ίδιο τον Θεό.

Αναφερόμενος ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στο ύψος και το μεγαλείο του ιερατικού λειτουργήματος, προτρέπει τους ανθρώπους που επιθυμούν αυτήν την διακονία να γνωρίζουν, όπως λέγει και ο Απόστολος Παύλος, ότι είναι μαρτυρική και όχι εξουσιαστική. Η θέση του πραγματικού επισκόπου και του ιερέως είναι ένας σταυρός και μία καθημερινή μαρτυρία. Ο Ιερός Χρυσόστομος έχει εκφωνήσει έξι λόγους που σώζονται, όπου μιλά περί ιερωσύνης. Εκεί ο κάθε πιστός άνθρωπος μαθαίνει πώς θέλει ο Θεός τον επίσκοπο και τον ιερέα Του.

Αξίζει, αδελφοί μου, να αναζητήσετε στα θρησκευτικά βιβλιοπωλεία τους λόγους αυτούς του αγίου Χρυσοστόμου και να τους μελετήσετε. Τότε θα κατανοήσετε το ύψος, τις ευθύνες, το μαρτύριο και το μεγαλείο της ιερωσύνης. Τότε θα αντιληφθείτε  το γιατί δεν πορευόμαστε σωστά. Τότε να είστε σίγουροι ότι κι εσείς θα επιθυμήσετε βαθιά να αποκτήσουμε νέους κληρικούς, που θα γνωρίζουν τι σημαίνει ιερωσύνη και τι βάρος φέρει το ράσο που φόρεσαν. Διότι μόνο έτσι είναι δυνατόν η Εκκλησία του Χριστού να δει και να ζήσει ξανά τις δόξες των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Μόνο τότε η Εκκλησία θα αποκτήσει ξανά Χρυσόστομους, Γρηγόριους και Βασίλειους.

Γονείς, παιδιά, νέοι που ακούτε ή διαβάζετε τούτα τα αποστολικά μηνύματα. Αγαπήστε τον Χριστό, όπως μας αγάπησε και Εκείνος. Δώστε τη ζωή σας στον Χριστό, όπως έδωσε και Εκείνος τη ζωή Του για εμάς. Θυσίασε τον εαυτό σου για Εκείνον, όπως θυσίασε κι Εκείνος τον εαυτό Του επί του Σταυρού για σένα. Θέλουμε και ποθούμε μία Εκκλησία του Χριστού λαμπρή, ελεύθερη, δοξασμένη, με κληρικούς που θα μιμούνται τους Αποστόλους, τους αγίους και τους μάρτυρες της πίστεώς μας. Θέλουμε κληρικούς μιμητές του Παύλου, του Χρυσοστόμου, του Ιγνατίου του Θεοφόρου και όλων των αγίων ιερατικών μορφών που σε κάθε εποχή λάμπρυναν και δόξασαν με τη ζωή τους, τα έργα τους και το μαρτύριό τους την Εκκλησία του Χριστού μας.

Γονείς που ακούτε ή μελετάτε αυτό το ιερό κήρυγμα, προσφέρετε με χαρά ένα από τα καλύτερα παιδιά σας στον Χριστό και στην Εκκλησία Του, για να ευλογηθείτε μιμούμενοι τους μεγάλους Πατέρες και διδασκάλους της Ορθοδοξίας. Παλικάρια του Χριστού, νέοι της Εκκλησίας, ο Χριστός σάς καλεί να γίνετε διάδοχοι των Αποστόλων και των αγίων. Δώστε την καρδιά σας, δώστε τη ζωή σας, δώστε τα πτυχία σας για τη δόξα του Χριστού και της Εκκλησίας Του.

 Εκείνος χτυπά τις πόρτες της καρδιάς μας. Από εμάς εξαρτάται εάν θα Του ανοίξουμε την πύλη, για να γίνει Εκείνος Αρχιερέας της ζωής μας και εμείς ιερείς και λειτουργοί του Χριστού, ως ταπεινοί και ανάξιοι δούλοι Του, αμήν