Όταν ο Μέγας Βασίλειος έστειλε την γνωστή επιστολή του στον αυτοκράτορα Ιουλιανό τον Παραβάτη, εκείνος του απάντησε περιφρονητικά: «Ανέγνων, έγνων, κατέγνων (δεν συμφωνώ και την καταδικάζω)». Ο Μ. Βασίλειος του ανταπάντησε: «Ανέγνως, αλλ’ουκ έγνως. Ει γαρ έγνως, ουκ αν κατέγνως!». Σε αποκλειστική συνέχεια του προηγούμενου άρθρου μας, καταθέτουμε και το παρόν για όσους αδελφούς, ελλείψει αληθινής κατήχησης, έχουν διαμορφώσει μία επιφανειακή πίστη προς τον Κύριό μας Ιησού, η οποία με το παραμικρό κλονίζεται και θεωρούν ως αληθινό, ό,τι η φανταστική τους δύναμη και ο λογισμός τους τούς υποβάλλουν. Φυσικά, δεν είναι δυνατόν εδώ, με ένα άρθρο μας, να εξηγήσουμε τα μυστήρια της πίστεώς μας. Λακωνικά όμως, εμείς καταθέτουμε τη θεώρησή μας και οι νοήμονες… νοήσουσι!
«Εγώ αποκτενώ και ζην ποιήσω» Δεν υπάρχουν δύο δυνάμεις, μία του καλού και μία του κακού. Μία είναι η Δύναμη και η αιτία του καλού και του κακού και η δύναμη αυτή είναι ο Θεός!! Είναι δόγμα ότι μία μόνον Δύναμη υπάρχει!! Για να το κατανοήσετε πολύ καλά, σας φέρνουμε ένα απλό παράδειγμα: Ένας μόνον πλανήτης και φωστήρας είναι ο αίτιος του φωτός και του σκότους, της παγωνιάς και της ζέστης: ο ήλιος. Με την ανατολή του και την παρουσία του φέρνει το φως και τη ζέστη, ενώ με τη δύση του και την απόσυρσή του επιβάλλει το σκότος και το κρύο. Έτσι ακριβώς και ο Θεός, με την παρουσία Του φέρνει το φως και όλα μαζί τα αγαθά, ενώ με την απουσία Του επέρχεται το σκότος και όλα τα κακά. Το παν είναι ο Θεός. Όμως, και η παρουσία Του στη ζωή μας οφείλεται στην προαίρεσή μας (δηλαδή όταν αγαπάμε και θέλουμε τον Αίτιο του φωτός και των αγαθών, και γι’αυτό υπακούμε στις εντολές Του και τις τηρούμε), αλλά και η απουσία Του από τον νου και την ψυχή μας πάλι οφείλεται στην κακή μας προαίρεση και στην αποστασία μας. Κατ’ αυτό τον τρόπο, η μοναδική δύναμη και αιτία καλού και κακού είναι ο Θεός, της οποίας δύναμης, είτε η παρουσία είτε η απουσία, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη δική μας αυτεξούσια βούληση, προαίρεση και υπακοή ή ανυπακοή στις εντολές Του.
Συνεπώς, Έναν μόνο πρέπει να αγαπάμε, Έναν μόνον να φοβόμαστε, Έναν να προσέχουμε. Δεν κάνουμε αγώνα να διώξουμε το κακό, διότι το κακό δεν φεύγει με αγώνες, κόπους,… αλλά φεύγει με την παρουσία του φωτός. Δυστυχώς, στην συντριπτική πλειοψηφία των χριστιανών κυριαρχεί το φρόνημα ότι υπάρχει και η δύναμη του κακού, και μια ολόκληρη ζωή αγωνίζονται να διώξουν από την ψυχή τους το κακό, το σκότος, την άγνοια και όλο τον «χορό» των κακών. Αγνοούν, λοιπόν, ότι όλα αυτά φεύγουν αυτομάτως με την παρουσία του Ιησού εντός του νοός. Το κακό, το σκότος, δεν τα διώχνουν οι ανθρώπινες προσπάθειες, αλλά η παρουσία του Ιησού· γι’αυτό και ενετείλατο ο Ιησούς: «Ζητείτε πρώτον την βασιλεία του Θεού (εντός ημών) και όλα τα υπόλοιπα θα σας προστεθούν».
|