Το 2023 κλείνουμε 30 χρόνια από την εμφάνιση του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ στο μοναστήρι μας στο Τρίκορφο Φωκίδος, τα 30 χρόνια από τότε που δώσαμε το όνομα του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ στο μοναστήρι μας, καθώς και τα 120 χρόνια από την ανακομιδή των ιερών λειψάνων του και την επίσημη αγιοκατάταξή του.

Την Τρίτη 18 Ιουλίου 2023 στις 6:30 μ.μ. θα τελεστεί πολυαρχιερατικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος.

Την Τετάρτη 19 Ιουλίου 2023 στις 7:30 π.μ. θα τελεστεί Όρθρος και πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία.

Κατά τη διάρκεια των ιερών ακολουθιών οι πιστοί θα έχουν την ευλογία να προσκυνήσουν τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ. Προς τιμήν του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ του ιαματικού του και προστάτου των ασθενών, μετά τη Θεία Λειτουργία θα ηχήσουν και οι 62 καμπάνες από το μεγαλύτερο καμπαναριό στον κόσμο με τα 400 σήμαντρα και τις 62 καμπάνες.

Σας αναμένουμε όλους για να τιμήσουμε τη μνήμη του Αγίου Σεραφείμ.

Για εσάς που είστε μακριά και αδυνατείτε να παρευρεθείτε στην εορτή του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, μπορείτε στο παρακάτω λινκ να μας στείλετε ονόματα να τα μνημονεύσουμε ανήμερα στη Θεία Λειτουργία αλλά και στην Παράκληση του Αγίου Σεραφείμ https://gerontasnektarios.gr/mnimoneusi-onomaton

Ακολουθεί μικρό απόσπασμα από το Ιστορικό της Ιεράς Μονής.

«Στις 19 Ιουλίου του 1993, μετά τον Εσπερινό της εορτής του Αγίου, βγαίνοντας ο κόσμος έξω από το εσωτερικό παρεκκλήσιο της Μονής, άρχισε να φωνάζει: “Θαύμα, θαύμα!!, ένα λαμπρό φως κατέρχεται εξ’ ουρανού και πέφτει επάνω στον ξύλινο Σταυρό”. Το θαύμα αυτό συνεχίστηκε αρκετές ημέρες και διαδόθηκε αστραπιαία σε ολόκληρη την περιοχή. Πολλοί το έβλεπαν ακόμα και την ημέρα και για σαράντα περίπου ημέρες το θαύμα ήταν ορατό από τούς πιστούς. Ήταν το ίδιο φως που είχε ξαναέλθει προ ετών, είπε ο Γέροντας, την ώρα της βραδυνής προσευχής.

Πολλοί ήσαν εκείνοι που τραβούσαν φωτογραφίες τον ξύλινο Σταυρό με το φως. Δυστυχώς όμως πουθενά δεν μπόρεσε το φως να γίνει ορατό μέσα σε κάποια από τις φωτογραφίες. Μήτε και στις δικές μας. Λίγους μήνες αργότερα, ο Γέροντας ανέβηκε στην Αθήνα και έκανε συγκέντρωση συνεργατών της Μονής μας. Τότε εκεί τον πλησιάζει μια νέα η οποία ήταν κόρη μιας συνεργάτιδός μας, η δεσποινίς Ειρήνη Λιανοπούλου μαθήτρια τότε του Λυκείου (Αχαιών 27- Αμφιθέα) και του λέει: “Πάτερ Νεκτάριε να δείτε πόσο όμορφες που έχουν βγει οι φωτογραφίες μου από το μοναστήρι σας αλλά να δείτε και πόσο ωραία φαίνεται το φως πάνω στον ξύλινο Σταυρό”.

Ο Γέροντας τότε τα παράτησε όλα και πήρε γρήγορα την φωτογραφία με το φως στα χέρια του και έμεινε με ανοικτό το στόμα, ζήτησε το φιλμ που φυλάσσεται έκτοτε στο αρχείο της Μονής, φίλησε την φωτογραφία και σταυροκοπήθηκε.

Στο μοναστήρι μας ήλθε την επομένη ημέρα όλος χαρά. Όταν είδαμε την φωτογραφία όλοι εκπλαγήκαμε. Του είπαμε να την τυπώσουμε και να την δίνουμε ευλογία στην Μονή μας, γράφοντας δύο λόγια από πίσω για το φως αυτό.

Τότε ο Γέροντας μας ρωτά: “πατέρες για θυμηθείτε πότε είχε έλθει το φως πάλι το βράδυ εκείνο στην προσευχή μας;” Κανένας δεν θυμόταν. “Ο Οδυσσέας!” φωνάζει ο Γέροντας. “Ήταν ο Οδυσσέας εδώ από την Αμερική, αυτός θα γνωρίζει πότε είχε έλθει από το διαβατήριό του”. Τηλεφωνούμε τότε στην Αμερική. Μας λέει: “Το 1990, τον Ιούλιο, είχαμε έλθει. Οι κόρες μου ίσως να κρατούσαν ημερολόγιο και να γνωρίζουν λεπτομέρειες, κλείστε το τηλέφωνο και θα σας πάρω εγώ αργότερα, όταν έλθουν τα παιδιά στο σπίτι”. Πράγματι μας πήρε και η απάντηση ήταν θαυμαστή: “19 Ιουλίου του 1990, ημέρα Πέμπτη”.

Ναι, 19 Ιουλίου του 1990, ημέρα της εορτής του Αγίου Σεραφείμ ήλθε το φως. Θεέ μου, χωρίς εμείς το 1990 να έχουμε τον Άγιο Σεραφείμ μέσα στη Μονή μας, εκείνος μας έστειλε την χάρη του. Το Άγιο Φως που τον περιέλουζε όταν προσευχόταν μας το έστειλε και σε μας και δι’ αυτού του τρόπου μας δήλωνε ότι το Μοναστήρι αυτό θα γίνει έκτοτε “το σπίτι του”, όπως το αποκάλεσε σε ανθρώπους που τούς φανερώθηκε ο ίδιος.

Ο Γέροντας λέγει το θαύμα στον Επίσκοπο Φωκίδος κ. Αθηναγόρα και του γνωστοποιεί ότι η Μονή και το Καθολικό (Κεντρικός Ναός) της Μονής, θα είναι πλέον αφιερωμένα στους δύο Αγίους, Σεραφείμ του Σαρώφ και Αυγουστίνο Ιππώνος και ότι αυτή θα είναι πλέον η ονομασία της Μονής. Έτσι στη Μονή μας δια θαυμαστού τρόπου εισήλθε ο Άγιος της Χαράς, Σεραφείμ του Σαρώφ» (ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΩΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΣΑΡΩΦ ΤΡΙΚΟΡΦΟΥ ΦΩΚΙΔΟΣ, 7η έκδοση βελτιωμένη, 2006).