«Έμαθα ελεύθερος να ζω». Αυτός ήταν ο τίτλος του πρώτου cd των «παπαροκάδων». Το συγκρότημα από την Ιερά Μονή Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ μπορεί πλέον να μην δημιουργεί τραγούδια, αλλά τα τραγούδια τους, σύμφωνα με τον πατέρα Νεκτάριο Μουλατσιώτη, αποδείχτηκαν προφητικά.

Ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής βρέθηκε τυχαία στο μοναστήρι και μαγεύτηκε από την ομορφιά της περιοχής. Και γι’ αυτό αποφάσισε να μείνει στο Τρίκορφο Φωκίδας.

Έτσι, μετά την εκλογή του Μακαριστού πλέον Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλου, και στο πλαίσιο του ανοίγματος που ο Μακαριστός Χριστόδουλος έκανε προς τη νεολαία, δημιουργήθηκαν οι «Παπαροκάδες».

Η προσπάθεια αυτή της εκκλησίας είχε αποδώσει καρπούς αφού πολλοί νέοι ήρθαν πιο κοντά τους. Κάποιοι όμως τους επέκριναν. Έλεγαν ότι δεν μπορούν να τραγουδούν και να συμμετάσχουν σε εκπομπές άνθρωποι που υπηρετούν το Θεό. Ο πατήρ Νεκτάριος Μουλατσιώτης όμως είχε μία απάντηση για κάθε τι που τους καταλόγιζαν.

Το συγκρότημα έγινε γνωστό, τα τραγούδια τους το ίδιο αλλά οι «Παπαροκάδες» πλέον δεν υπάρχουν. Υπάρχουν πληροφορίες που θέλουν μάλιστα τον πατέρα Παντελεήμονα, τον τραγουδιστή του συγκροτήματος, να έχει βγάλει τα ράσα και να επιθυμεί να ακολουθήσει σόλο καριέρα. Όμως, ο πατήρ Νεκτάριος Μουλατσιώτης λέει στο newsbeast.gr ότι είχε ακούσει ότι είχε πάει σε τρία με τέσσερα μοναστήρια μέχρι που έχασε τα ίχνη του.

Σήμερα, ο γέροντας που ήταν κατά κάποιο τρόπο ο αρχηγός του συγκροτήματος, συνεχίζει τη μοναχική ζωή. Βρίσκεται στο μοναστήρι το οποίο έχει 15 μοναχούς και λυπάται για την κατάσταση που βιώνει η χώρα μας. Αναφέρει ότι οι επισκέπτες της Ιεράς Μονής του μιλούν με τα χειρότερα λόγια για τους πολιτικούς. «Τους αποκαλούν ευθέως κλέφτες και απατεώνες. Είναι εκείνοι που έφεραν την Ελλάδα σε αυτό το σημείο» αναφέρει ο γέροντας στο newsbeast.gr.

Ο γέροντας όμως σε συζητήσεις που έχει με τον κόσμο που επισκέπτεται το μοναστήρι λέει ότι τα τραγούδια του συγκροτήματος έχουν αποδειχτεί προφητικά αφού περιγράφουν τα ευτράπελα που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Τονίζει ότι δεν υπάρχει λόγος αυτή τη στιγμή να γράψουν κάποιο τραγούδι, αλλά αν χρειαστεί, είναι έτοιμοι να το ξανακάνουν.

 

 

Περνά το χρόνο του όπως οι υπόλοιποι μοναχοί. Διοργανώνει τα καλοκαίρια κατασκηνώσεις που έρχονται νέοι. Και το χειμώνα φιλοξενεί όσους επισκέπτονται τη μονή. Αλλά πλέον, όπως παραδέχεται, ο κόσμος που έρχεται εδώ είναι πολύ λιγότερος λόγω της οικονομικής κρίσης.

Αυτό όμως που τον δυσαρεστεί είναι ότι το καφέ – εστιατόριο δεν λειτουργεί πλέον δεδομένης της απουσίας του κόσμου από τη μονή. «Με τα έσοδα αυτά εξοικονομούσαμε τα χρήματα για τη σίτιση των παιδιών της κατασκήνωσης. Και μάλιστα, είχαμε σκοπό να φτιάχναμε ένα παιδικό χωριό SOS για 50 ορφανά παιδιά, το οποίο φαίνεται ότι δεν θα γίνει» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Όμως, παρά τους φίλους με οικονομική επιφάνεια που έχει, όπως λέει, δεν διατίθεται να χτυπήσει την πόρτα κανενός. Γιατί δεν θέλει να τους εκμεταλλευθεί. «Εγώ εδώ είμαι. Όποιος θέλει ας με βοηθήσει», τονίζει.