Αύριο το μεσημέρι στις 13.00, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος  κ. Ιερώνυμος  συνοδευόμενος από επιτροπή  Συνοδικών Ιεραρχών, θα  συναντηθεί στο Μέγαρο Μαξίμου  με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Γ. Παπανδρέου.

Δεν είναι λίγα τα δημοσιεύματα που μιλούν για  πιέσεις που  ασκήθηκαν  στον Μακαριώτατο από το σύνολο σχεδόν  της Ιεραρχίας   να συναντηθεί  προσωπικά με τον  Πρωθυπουργό, μεταφέροντάς του το κλίμα  δυσαρέσκειας που επικρατεί μεταξύ των Επισκόπων,  εξ αιτίας της απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδος να "υφαρπάσει" τα χρήματα  των πιστών  που έχουν ως διαθέσιμο κεφάλαιο  οι Μητροπόλεις, οι Ενορίες , οι Ιερές Μονές και τα εκκλησιαστικά ιδρύματα (βλ εδώ ). 

 

Οι συνέπειες, αυτής της κυβερνητικής επί της ουσίας απόφασης,  στο φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Εκκλησίας θα είναι οπωσδήποτε  τραγικές. Εάν  τελικά  δεσμευθούν από την Τράπεζα της Ελλάδος οι προσφορές μας, διότι περί αυτών  πρόκειται, τότε ο κάθε εμπερίστατος και δυστυχής αδελφός μας θα πρέπει να ξεχάσει  τα συσσίτια ή το όποιο βοήθημα του προσέφεραν οι κατά τόπους ενορίες και  τα μοναστήρια. Ακόμα και αυτήν την διάθεση να στηρίξουμε οικονομικά ο ένας τον άλλον μέσω μιας έμπρακτης  χριστιανικής αλληλεγγύης, η κυβέρνηση  μέσω του κ. Προβόπουλου και της Τράπεζας την οποία του ανέθεσαν να διοικεί,  θέλει να την "διαχειριστεί" με τους τρόπους  που η ίδια ξέρει και που δυστυχώς  ξέρουμε και εμείς.

 

Αυτός  λοιπόν που όταν όλα  τα  τραπεζικά  "αρπακτικά" εφορμούσαν εναντίον της  Χώρας μας   ποντάροντας  στην  οικονομική της εξόντωση, κατηγορήθηκε ότι με χειρισμούς και  διοικητικές αποφάσεις  του  ως  διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, βοήθησε το κερδοσκοπικό  και αντεθνικό έργο  των Ελληνικών Τραπεζών, είναι ο ίδιος που με  "φιρμάνι" δίνει την εντολή  να μεταφερθούν όλες οι καταθέσεις  των Ενοριών , Μοναστηριών και εκκλησιαστικών  ιδρυμάτών  σε ειδικό λογαριασμό της  Τράπεζας της Ελλάδος η οποία φυσικά θα διαχειρίζεται κατά το δοκούν  αυτά τα χρήματα.

 

Επί της ουσίας δεν υφαρπάζεται απλώς η περιουσία της Εκκλησίας , αλλά τα χρήματα που της προσφέρουμε εμείς οι πιστοί από το υστέρημά μας για να πράξει το  φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο τόσο σε ενοριακό επίπεδο που το βλέπουμε όλοι μας όσο και σε κεντρικό για το οποίο συχνά ενημερωνόμαστε απο την διοικούσα  Εκκλησία.

 

Αυτά όσον αφορά βέβαια στους σκοπούς της κυβέρνησης οι οποίοι  όπως έχει κατά καιρούς δείξει  είναι  προς την κατεύθυνση της αποχριστιανοποίησης της Ελληνικής κοινωνίας. 

Τα πρώτα βήματα έγιναν επί Σημίτη  με την κατάργηση της αναγραφής  του θρησκεύματος στις ταυτότητες  και την άρνηση  του να αναγνωρίσει την εκπεφρασμένη βούληση 3.500.000 (!) Ελλήνων  να γίνει δημοψήφισμα, ώστε να αποφασίσει τελικά ο ίδιος  ο λαός  αν επιθυμεί ή όχι να αναγράφεται το θρήσκευμά του (έστω και προαιρετικά) σε ένα προσωπικό του έγγραφο όπως η ταυτότητα. Ακολούθησαν πολλά μικρότερα ή και μεγαλύτερα βήματα  τον σχεδιασμό των οποίων  έχει αναλάβει  ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια το πρώην υπουργείο Εθνικής παιδείας και θρησκευμάτων και νυν δια βίου "μάθησης". 

 

Δεν έχουν περάσει  και τόσα χρόνια  για να ξεχάσουμε  τα νεοεποχήτικα θεμέλια τοποθετήθηκαν στην εκπαίδευση επί της αλήστου μνήμης  κ. Γιαννάκου και πάνω στα οποία...κτίζει  το "νέο σχολείο" η αγαπημένη  της λέσχης Μπίλντερμπεργκ  κ. Διαμαντοπούλου.

 

Όλα αυτά  όμως είναι δεδομένα εδώ και χρόνια.

Οι προθέσεις των τελευταίων κυβερνήσεων ήταν και αυτές ξεκάθαρες.

 

Και φτάσαμε στο σήμερα όπου είναι πλέον ακάλυπτο από ωραιοποιήσεις και  καμουφλάζ το αληθινό πρόσωπο της κοσμικής εξουσίας.

 

Μπορεί για  την Ιεραρχία μας να θεωρείται ως causa belli ( και όχι  όπως  λανθασμένα και εμείς γράψαμε casus belli) η πρόθεση της κυβέρνησης να υφαρπάσει τα χρήματα που ρίχνουμε στο παγκάρι  για το κερί , όμως για μας τους πιστούς η "αιτία πολέμου" (causa  belli)  είχε ήδη  υπάρξει  όταν   η κυβέρνηση Καραμανλή  μας αριθμοποιούσε  δια του ΑΜΚΑ (βλ.σύνδεση αυτού με παροχές, μισθούς, συντάξεις) και ασφαλώς όταν  αργότερα πήρε την "σκυτάλη" ο σημερινός πρωθυπουργός  ο οποίος  όπως  δήλωσε στην προηγούμενη ΔΕΘ  θα  μας  επιβάλλει κατά τον ίδιο "δημοκρατικό" τρόπο την Κάρτα του Πολίτη  στην οποία όπως τόνισε θα καταγράφονται ΤΑ ΠΑΝΤΑ!

 

Αν λοιπόν, η προσχεδιασμένη και προσυμφωνημένη μεταξύ  του κ. Παπανδρέου και του κ. Στρός Καν ( όπως  αποκαλύφθηκε προχθές με ντοκουμέντο  το σχετικό video  με ομολογία του  Στρος Καν ), υπαγωγή μας στην κατοχή  του ΔΝΤ ήταν ο "λάκκος", τότε  η κατά τα φαινόμενα, επίσης προσχεδιασμένη και προσυμφωνημένη  επιβολή  της δικτατορίας της "Ηλεκτρονικής διακυβέρνησης" και του βασικού της "εργαλείου" δηλαδή της Κάρτας του Πολίτη , είναι σίγουρα  η "ταφόπλακα" της ελευθερίας του Έλληνα πολίτη.

 

Ευχόμαστε τόσο αύριο κατά την συνάντηση με τον κ. Παπανδρέου, όσο και στις 15 Μαϊου που όπως φημολογείται  θα συνέλθει εκτάκτως η Σύνοδος της Ιεραρχίας  της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Μακαριώτατος Αχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος και οι Ιεράρχες  μας, να θέσουν επιτέλους και αυτό το μείζον ζήτημα της Κάρτας του Πολίτη.

 

Η πρόκληση για την Ιεραρχία της Εκκλησίας μας είναι τόσο μεγάλη που δεν υπάρχει πλέον χρόνος για άλλη αναμονή και σχεδιασμό κατά το κυβερνητικό πρότυπο "βλέποντας και κάνοντας".

 

Το πιστό πλήρωμα της Εκκλησίας εδώ και πολύ καιρό αγωνιά και καταγγέλλει με επιχειρήματα, επιστημονικές αναλύσεις και αποδείξεις, παραδείγματα από άλλες χώρες, αναιρέσεις προπαγανδιστικών ισχυρισμών όπως και τεκμηριωμένες απαντήσεις σε όσους προσπαθούν να το αποκοιμίσουν.

 

Μέχρι τώρα δείξαμε και αποδείξαμε ότι αν και έχουμε τις Ορθόδοξες Αντιρρήσεις μας σε όσα σχεδιάζει να πράξει εναντίον μας η κοσμική εξουσία, ωστόσο κινούμεθα  με ευπρέπεια και εντός της Εκκλησίας αναμένοντας την τελική της απόφαση.

 

Ο χρόνος όμως εξαντλείται και δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια αναμονής.

 

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας μας που θα συνέλθει εκτάκτως σε λίγες ημέρες, θα πρέπει  να αποφασίσει  τελικά αν θα είναι casus belli  μόνο η επίθεση που δέχεται από την Τράπεζα της Ελλάδος  ή και  όλες οι υπόλοιπες επιθέσεις που δεχόμαστε  πανταχόθεν κυριαρχούσης αυτής που έχει ως "σημαία" την Κάρτα του Πολίτη.

casus belli = περίπτωση  πολέμου (έχει επικρατήσει λανθασμένα  η χρήση αυτού του όρου  όταν θέλουμε να αναφερθούμε  σε κάτι  που δυνητικά αποτελεί  "αιτία πολέμου")

causa belli =  αιτία πολέμου (Αυτός είναι ό όρος που πρέπει να χρησιμοποιείται όταν  υπάρχει ενδεχόμενο πολέμου και  απαιτείται αναφορά  στο αίτιο)