Την βαθιά θλίψη και τον προβληματισμό του πιστού λαού της Εκκλησίας έχει προκα­λέσει πρόσφατο δημοσίευμα του Μητροπολίτη Πέτρας κ. Νεκταρίου, με αφορμή την προφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ, Ηγουμένου της Μονής Βατοπεδίου. Ισχυρίζεται ο Μητροπολίτης ότι το κάνει εξ αγάπης και ότι έχει κατ’ επανάληψη υπερασπιστεί τον Γέροντα, κάτι που δεν έχουμε λόγο να το αμφισβητήσουμε. Θα θέσουμε τον δικό μας προβληματισμό, με βάση το...
παρακάτω κείμενο από την Κλίμακα του Ιωάννη: «Εκείνος που αγαπά τον Κύριο... έχει προηγουμένως αγαπήσει τον αδελφό του. ... Εκείνος που αγαπά τον πλησίον του, ποτέ δεν θα ανεχθεί ανθρώπους που καταλαλούν. ... Εκείνος που λέγει ότι αγαπά τον Κύριο και συγ­χρόνως οργίζεται κατά του αδελφού του, μοιάζει με εκείνον που τρέχει στον ύπνο του!».

Ποιος καλοπροαίρετος μπορεί να αποδεχθεί ως εποικοδομητική την δημοσίευση του πολυσέλιδου(!) κειμένου. Αν ήθελε να οικοδομήσει, δεν μπορούσε να του στείλει προσωπικό γράμμα; Γιατί δεν συμβουλεύθηκε τον «αγαπητότατό» του, όπως γράφει, Μητροπολίτη Λεμεσού; Δεν γνώριζε ότι θα έδινε άφθονη βορά σε εκείνα τα μέσα ενημέρωσης, που επί τρία χρόνια επιδίδονται σε πολιτικό κανιβαλισμό του Γέροντα Εφραίμ; Και ενώ γράφει ότι το σκάνδαλο «κολάζεται εκκλησιαστικά», δεν σκανδαλίζει με τέτοιου είδους κείμενο; Ας μας επιτρέψει λοιπόν να σχολιάσουμε κάποιες από τις απόψεις του, πιστοί στον λόγο του ότι «πρέπει να πούμε όλη την αλήθεια για να την γνωρίζουν οι άνθρωποι της Εκκλησίας, για να μην αδικούνται θεσμοί και πρόσωπα».

Η αναφορά του ότι ο Εφραίμ παρέκαμψε τον «αγαπητότατο Ιερομόναχο Αθανάσιο, νυν Μητροπολίτη Λεμεσού» αποτελεί επιπόλαια προσπάθεια ερμηνείας πνευματικών γεγονότων με καθαρά κοσμικά κριτήρια δημιουργίας εντυπώσεων και όχι την αγιορειτική τάξη, βάσει της οποίας ο ηγούμενος ψηφίζεται από το σύνολο της αδελφότητας με σαφείς διαδικασίες που ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης του Όρους και ο κανονισμός της μονής.

Για την μετάβαση της Τιμίας Ζώνης στην Ρωσσία ο Μητροπολίτης γράφει σοβαρές ανακρίβειες. Η Μονή Βατοπεδίου έλαβε πριν από όλα γραπτή ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και μετά υπέβαλε αίτημα στην Ι. Κοινότητα, το οποίο εγκρίθηκε από Διπλή Ιερά Σύναξη.

Ακατανόητη είναι επίσης η άποψή του ότι έπρεπε ο Ηγούμενος να σεβαστεί τις 9 αγιορειτικές Ιερές Μονές, που είπαν όχι στην επίσκεψη της Ρωσσίας. Ξενίζει το γεγονός πώς γνωρίζει ακριβώς το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Είναι γνωστό ότι οι αποφάσεις της Σύναξης λαμβάνονται κατά πλειοψηφία και είναι σεβαστές από την μειοψηφία. Με την λογική αυτήν δεν θα έπρεπε να εκετελείται καμία συνοδική απόφαση, για την οποία θα υπήρχε ισχυρή μειοψηφία.

Γράφει επίσης ο σεβαστός Ιεράρχης ότι θα μπορούσε το Πατριαρχείο να άρει την πνευματική πατρότητα από τον Γέροντα Εφραίμ. Εκφράζουμε την λύπη μας γιατί γίνεται ιεροδικαστής, σαν να βρίσκεται ο Εφραίμ στην δικαιοδοσία του. Αν δεν ανέπαυε την αδελφότητα της Μονής, δεν μπορούσε η ίδια να τον παύσει, όπως ορίζει ο Καταστατικός; Πώς μπορεί να διαλύσει ο Πατριάρχης την σχέση αυτήν, ο οποίος σταθερά περιβάλλει με αγάπη και εμπιστοσύνη τον Εφραίμ και την Αδελφότητα; Εκείνο μάλιστα που προκαλεί την μεγαλύτερη κατάπληξη είναι η άποψη ότι θα ήταν καλύτερα να παρέμενε η Μονή Βατοπεδίου ιδιόρρυθμη! Όλη η Εκκλησία της Ελλάδας συμπαρίσταται και μάλιστα με σαφέστατο και ξεκάθαρο ανακοινωθέν, και ένας ιεράρχης της ιστορικής και ηρωικής μεγαλονήσου Κρήτης προτιμά την επιστροφή στην ιδιορρυθμία! Αυτό είναι πρωτάκουστο από χείλη Αρχιερέως και ταυτόχρονα θλιβερό.

Μιλά επίσης για πνεύμα εκκοσμίκευσης του Ηγουμένου Εφραίμ, που δεν ταιριάζει στο πνεύμα του Ιωσήφ του Ησυχαστή. Το ερώτημά μας είναι πώς είναι δυνατόν ένας τόσο εκκοσμικευμένος κληρικός να ελκύσει στον μοναχισμό και να κρατά μέχρι σήμερα 120 μοναχούς; Και ο διακεκριμένος Γέροντάς του Ιωσήφ δεν τον κατάλαβε στα τόσα χρόνια που τον είχε πνευματικό παιδί του και τον υπέδειξε για την Ηγουμενεία;

Πώς ο Εφραίμ προσπάθησε να δημιουργήσει αμιγώς Κυπριακό Μοναστήρι ενώ έχει μοναχούς όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από Γαλλία, Ρουμανία, ΗΠΑ, Ρωσσία, Γεωργία, Βραζιλία κ.λ.π.;

Αναγνωρίζει ότι όσα έπραξε ο Εφραίμ είναι νόμιμα και ότι υπάρχει σκοπιμότητα στην προφυλάκισή του. Ισχυρίζεται όμως ότι στο πρόσωπο του Εφραίμ δεν διώκεται η πίστη και η Εκκλησία. Κάθε άδικη προφυλάκιση κληρικού και μάλιστα παραμονή Χριστουγέννων δεν στρέφεται εναντίον της Εκκλησίας; Δεν διάβασε την επιστολή συμπαράστασης της Ι. Κοινότητας στην Μονή Βατοπεδίου, όπου γράφει ότι η εσπευσμένη έκδοση του εντάλματος προ των Χριστουγέννων, η άμεση κινητοποίηση ισχυρής αστυνομικής δύναμης, η επείγουσα αποστολή εισαγγελέα με παράκαμψη της Ι. Κοινότητας «προσβάλλουν το θρησκευτικόν αίσθημα του πιστού λαού, την αγιωτάτην Εκκλησία ημών και τον Αγιορειτικόν Μοναχισμόν»; Δεν έμαθε επίσης για ανάλογες επιστολές διαμαρτυρίας προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και τον Υπουργό Εξωτερικών;

Γράφει: «ας ανοίξουν, τέλος πάντων, οι λογαριασμοί του Βατοπεδίου να μάθουμε όλη την αλήθεια». Μα, Σεβασμιώτατε, οι λογαριασμοί έχουν ανοιχθεί από την Εισαγγελία δίωξης οικονομικού εγκλήματος, έχουν ελεγχθεί χιλιάδες κινήσεις και πουθενά δεν βρέθηκε καμία παράνομη συναλλαγή, ούτε μαύρο χρήμα. Αυτό δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί και σαν βαριά συκοφαντία;

Ο Μητροπολίτης κ. Νεκτάριος κλείνει την επιστολή του με την επισήμανση ότι θα έπρεπε ο Γέροντας Εφραίμ να έχει πάρει από την αρχή τον τορβά του και να αποσυρθεί σε κάποιο κελί της ερήμου προς μετάνοιαν. Εμείς τουλάχιστον οι κοσμικοί δεν συναντήσαμε καμία κοινωνική ομάδα να καταγγέλει συναδέλφους της που βρίσκονται σε αδύνατη θέση και να κρίνει πριν την τελική κρίση της δικαιοσύνης. Και το βλέπουμε τώρα να λέγεται και μάλιστα δημόσια από Επίσκοπο της Εκκλησίας! Αυτό προσβάλλει ολόκληρη την αδελφότητα της Μονής και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τουλάχιστον ως αφιλάδελφο.

 

 

Του Γιώργου Θεοχάρη