Οι προύχοντες και οι Φιλικοί θεωρούσαν σημαντική τη συμμετοχή του στόλου των νησιών στην Επανάσταση του 1821, γιατί τα παραθαλάσσια φρούρια της Πελοποννήσου κινδύνευαν ανά πάσα στιγμή από τα παράλια της Μικράς Ασίας. Τα τρία νησιά Ύδρα, Σπέτσες και Ψαρά σχημάτισαν το στόλο των Ελλήνων, ο οποίος γι’ αυτό το λόγο ονομάστηκε Τρινήσιος. Τα ελληνικά πλοία ήταν μικρά εμπορικά, ενώ στον αντίποδα τα οθωμανικά ήταν μεγάλα, ακριβά αλλά και γερασμένα.

 

Έτσι, οι Έλληνες δεν έκαναν επίθεση κατά μέτωπο, αλλά συνήθιζαν να παρενοχλούν τα εχθρικά πλοία, με σκοπό να παρεμποδίζουν τις κινήσεις του εχθρού και όχι να του επιτίθενται. Όμως το Φεβρουάριο του 1822, όταν οι Τούρκοι κατευθύνθηκαν στο λιμάνι της Πάτρας και αποβίβασαν άντρες, ο Μιαούλης πήρε την τολμηρή απόφαση για πρώτη φορά ο ελληνικός στόλος να αντιμετωπίσει τον εχθρό κατά παράταξη.

Γι’ αυτό το λόγο τα ελληνικά πλοία έφτασαν στο λιμάνι της Πάτρας και άρχισαν να κανονιοβολούν εναντίον του εχθρού. Οι καιρικές συνθήκες ήταν άσχημες και η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη. Η μάχη ήταν σκληρή και κράτησε πεντέμισι ώρες.

Τελικά οι Έλληνες κατάφεραν να καταστρέψουν ολοκληρωτικά μια φρεγάτα του εχθρού. Επειδή οι Τούρκοι υπέστησαν σοβαρές ζημιές, αναγκάστηκαν να διαφύγουν πανικόβλητοι στη Ζάκυνθο.

Το αποτέλεσμα αυτό ανέβασε το ηθικό των Ελλήνων και κατάλαβαν ότι μπορούν να επιτεθούν και να αντιμετωπίσουν τον εχθρό κατά παράταξη.

Με αυτό το έγγραφο αναγγέλθηκε στη Βουλή η νίκη του ελληνικού στόλου επί του τουρκικού κατά τη ναυμαχία της Πάτρας.

«Εκ των παραλίων του Πύργου την 23ην Φεβρουαρίου 1822: Την 20ήν Φεβρουαρίου, ημέρα Δευτέρα, εσηκώθημεν όλοι εις τα πανιά τρεις ώρας πριν ξημερώση και με πολλούς γύρους και βόλτας επλησιάσαμεν εις τας Πάτρας. Βλέπων ημάς ο εχθρός εσηκώθη και αυτός εις το πανί. Η ναυμαχία άρχισε περί την πρώτην ώραν της ημέρας και διήρκησε μέχρι της εβδόμης. Μία φρεγάδα του εχθρού κατεχαλάσθη εις διάφορα μέρη. Εκ των ημετέρων πλοίων εκτυπήθησαν κάμποσα εις τα νερά και τα πανιά τα οποία όμως εδιορθώθησαν. Ασπαζόμενοί σας τον γλυκύτατον ασπασμόν της πατρίδος και ευχόμενοι να σας χαροποιήσωμεν».

Από πλευράς Ελλήνων συμμετείχαν 27 υδραίικα, 20 σπετσιώτικα και 16 ψαριανά πλοία υπό το Μιαούλη. Ο τούρκικος στόλος τελούσε υπό τον Καραπεπέ Αλή.