Εφημερίδα Αυριανή
Άρθρο: Σωτήρης Σιακαβάρας
23 Αυγούστου 2009
Το πρόσωπο του πατρός Νεκταρίου Μουλατσιώτη είναι αυτό που ένα πρωινό προ ετών με τράβηξε να ανηφορίσω στο Τρίκορφο Φωκίδος.
Μια προσωπικότητα έντονη για την οποία είχα ακούσει πολλά και από καιρό είχε γεννηθεί μέσα μου η επιθυμία, αν θέλετε και η περιέργεια, να προσεγγίσω από κοντά αυτόν τον άνθρωπο για τον οποίο μιλούν όλοι, τον ξέρουν όλοι, όπου και να εμφανιστεί τον χαιρετούν σαν τον δικό τους πατέρα, τον δικό τους άνθρωπο, σφίγγοντάς του εγκάρδια το χέρι και ζητώντας του να προσεύχεται γι’ αυτούς. Μέσα από το ωραίο τοπίο λοιπόν της ορεινής Δωρίδας, έφτασα τότε, εκείνο το πρωινό, στην είσοδο του Μοναστηριού του. Η γνωριμία μαζί του τότε στάθηκε και για μένα ένας σταθμός έως και σήμερα στη ζωή μου. Όντως ο άνθρωπος αυτός δεν είναι τυχαίος, ούτε ασήμαντος, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Και όχι μόνο για μένα, αλλά όπως διαπίστωσα από κείνη την ημέρα, την άποψή μου αυτή την συμμερίζεται χιλιάδες κόσμος.
Δέχομαι ότι το πρόσωπο του πατρός Νεκταρίου Μουλατσιώτη είναι σημείο αντιλεγόμενο, όχι μόνο τώρα, αλλά όπως ο ίδιος λέει, από τότε που έφηβος σχεδόν ξεκίνησε το έργο που ακόμα τώρα συνεχίζει. Όταν όμως κανείς τον πλησιάσει και μιλήσει μαζί του και αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο από μικροψυχίες και καχυποψίες, τότε η ακτινοβολία του Γέροντα εύκολα σε κερδίζει και σου κάμπτει κάθε αμφιβολία για το πρόσωπό του. Κατ’ αρχάς το καθαρό του βλέμμα που σε κοιτάει όπως και ο καθαρός ουρανός όταν δεν σκιάζεται από κανένα σύννεφο, φτάνει για να σε πείσει ότι ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου δεν έχει κάτι να κρύψει, ούτε έχει σκοτεινές πλευρές στη ζωή του. Αντίθετα, το βλέμμα του καθάριο και φωτεινό, όπως ακριβώς και τα γαλαζοπράσινα μάτια του, φτάνει μέσα στην καρδιά σου και τη ζεσταίνει με την αγάπη που ακτινοβολεί από την καθαρή ματιά του, αλλά και από τα γεμάτα αγάπη και σοφία λόγια του, που για πηγή τους έχουν μια αστείρευτη απο καλοσύνη και εγκαρδιότητα καρδιά. Σοφία και αγάπη συνδυασμένη με την απλότητα, την αληθινή απλότητα, οχι την επιτηδευμένη ή την προσποιητή, αλλά αυτή που συναντούμε μόνον στα παιδιά και την αναγνωρίζουμε αμέσως γιατί μας δημιουργεί ένα χαμόγελο στα χείλη και στα μάτια και μια ζεστασιά στην ψυχή και στην καρδιά.
Ο Γέροντας Νεκτάριος από παιδί αγάπησε τόσο το Θεό που πόθησε να δοθεί για πάντα μόνο σ’ Αυτόν. Του ζητούσε με όλη τη δύναμη της ψυχής του να τον κάνει την ζωντανή καιομένη λαμπάδα που θα φλέγεται από αγάπη στο Θεό και για την αγάπη του Θεού. Το όνειρό του γίνεται πραγματικότητα και ο Γέροντας χειροτονείται από 24 χρονών και ακολουθεί από τότε το Νυμφίο του Χριστό, όπως ο ίδιος επαναλαμβάνει πολλές φορές, στο δρόμο που Εκείνος του υποδεικνύει.
Από τότε πέρασαν σχεδόν 30 χρόνια διαποίμανσης, ιεραποστολής, κτιτορικού έργου δύο μοναστηριών, συγγραφής και γενικότερα μίας πορείας ενός εργάτη του Χριστού και άξιου ποιμένα της Εκκλησίας μας. Ένας πατέρας που ξέρει ν’ αγαπά όχι μόνο τον Θεό, αλλά και τον κόσμο όλο. Δεν είναι λοιπόν τελικά τόσο ανεξήγητο το μεγάλο έργο που έχει επιτελέσει και συνεχίζει να επιτελεί ο π. Νεκτάριος Μουλατσιώτης. Βλέποντας και ανασκοπώντας το έργο του δεν μπορείς να μην παραδεχθείς ότι τελικά είναι η Χάρη του Θεού αυτή που επιβραβεύει με την παρουσία της τους αγώνες και τις προσπάθειες αυτού του χαρισματικού ανθρώπου. Είναι ν’ απορεί κανείς, ακόμη και αυτός που πιστεύει στο Θεό, πως από ένα μόνο κεφάλι απορρέουν όλα αυτά που μπορείς να θαυμάσεις στο Τρίκορφο και που γι’ αυτό ίσως είναι πόλος έλξεως χιλιάδων ψυχών που πέρασαν και που συνεχίζουν να περνούν ζητώντας όλοι να γνωρίσουν τον Γέροντα Νεκτάριο, να του ασπασθούν το χέρι εγκάρδια, να πάρουν την ευχή του και να του ζητήσουν τις προσευχές του. Μένει έκπληκτος κανείς και από τα δύο μοναστήρια, που ο ιθύνος νους του π. Νεκταρίου οραματίστηκε και πραγματοποίησε μέσα σε λίγα μόλις χρόνια. Δύο αδελφότητες γεμάτα μοναχούς και μοναχές, η ανδρική επ’ ονόματι των Αγίων Αυγουστίνου και Σεραφείμ του Σαρώφ και η γυναικεία επ’ ονόματι των Αγίων Νεκταρίου και Φανουρίου.
Σκιαγραφώντας την προσωπικότητα του Γέροντα Νεκταρίου βλέπω πόσο ευεργετικά επιδρά και στις δύο Αδελφότητές του, που σαφώς ξεχωρίζουν με την εγκαρδιότητά τους, την ζεστασιά τους, την αβραμιαία φιλοξενία τους, την ευγένειά τους, την θυσιαστική προσφορά τους και άλλα πολλά τα οποία πολλοί από εσάς θα έχετε διαπιστώσει κατ' ιδίαν σαν προσκυνητές στα δύο αυτά μοναστήρια. Είναι αξιοθαύμαστο ότι οι δύο Αδελφότητες μέσα από την άγονη και ακατοίκητη γη, με αρχηγό και εμπνευστή τον Γέροντά τους, ανέστησαν ολόκληρα κτιριακά συγκροτήματα και στέγασαν ψυχές που εμπνεύστηκαν από τον πνευματικό τους πατέρα Νεκτάριο, τον θείο έρωτα, αλλά και την αγωνιστικότητά του.
Γιατί πραγματικά ο π. Νεκτάριος ανέκαθεν βρισκόταν και βρίσκεται στις επάλξεις της Εκκλησίας και ο πύρινος λόγος του έχει ακουστεί για πολύ σπουδαία κοινωνικά και εκκλησιαστικά ζητήματα, όπως το αυτόματο διαζύγιο, ο πολιτικός γάμος, η νομιμοποίηση των εκτρώσεων, το 666, οι νέες ταυτότητες, η συνθήκη Σένγκεν, η εκκλησιαστική περιουσία, ο ερχομός του πάπα στην Ελλάδα, η υπόθεση Βατοπαιδίου και άλλα πολλά, για τα οποία αγωνίστηκε και ύψωσε με θάρρος την φωνή του, παρόλες τις απειλές που τον προειδοποιούσαν να σταματήσει ν’ αγωνίζεται. Εκείνος, πάντοτε με θάρρος, δεν άφησε ποτέ τις επάλξεις. Ακατάβλητος και ακλόνητος στο χρέος ως κληρικός και απόστολος του Χριστού. Αγνοούσε τα θηρία που βρυχώνται γύρω του. Όμως η αγωνιστικότητα και το θάρρος του στα θέματα της Ορθοδοξίας αλλά και των κοινωνικών προβλημάτων δεν είναι το μοναδικό του γνώρισμα. Η αγάπη του στο Θεό ξεχειλίζει μια επίσης αστείρευτη αγάπη προς τον άνθρωπο και ιδιαίτερα τον άνθρωπο που πονά και υποφέρει, που μαστίζεται από προβλήματα, σωματικές και ψυχικές ασθένειες, τραύματα μικρά και μεγάλα. Σ᾽ αυτόν τον άνθρωπο ο Γέροντας Νεκτάριος στάθηκε βακτηρία, πατέρας, αδελφός, δίνοντας ανακούφιση, παρηγοριά, στήριγμα, λύσεις, λύτρωση. Με την αγάπη του αγκαλιάζει όλους, αφουγκράζεται τα προβλήματα και τις αγωνίες, τους ανακουφίζει, τους παρηγορεί, τους απαγκιστρώνει από τα δίχτυα του διαβόλου και τους δείχνει την πηγή απ’ όπου θα αντλήσουν ελπίδα στα αδιέξοδα, λύσεις στα ατέρμονα προβλήματα. Πόσες οικογένειες βρήκαν ανακούφιση στα αδιέξοδά τους και στα προβλήματά τους ακουμπώντας τα στον Γέροντα. Οι συμβουλές του στάθηκαν σωτήριες και λυτρωτικές για την πορεία πολλών οιλογενειών. Πόσοι ακόμη είναι εκείνοι που μέσα από τα μάτια του και από την καρδιά του είδαν και αγάπησαν τον Θεό. Γιατί ο Γέροντας Νεκτάριος, ως πραγματικός ποιμένας, σε συμφιλιώνει με τον Θεό και σε ξαναοδηγεί με ασφάλεια στην αγκαλιά Του. Γι’ αυτό κοντά του πολλοί μαρτυρούν ότι γνώρισαν το θαύμα. Το θαύμα των ιάσεων από ασθένειες, από προβλήματα, από ατεκνία κλπ. Δεν είναι ανεξήγητο λοιπόν το γεγονός ότι συρρέουν κοντά του, στο μοναστήρι του, με πούλμαν, χιλιάδες προσκυνητών.
Κοντά του βρήκαν τον δρόμο του Θεού και χιλιάδες νέοι που τους συναντάμε καθημερινά στα μοναστήρια του, αλλά και με τους οποίους ο ίδιος έχει επαφή μέσα από το διαδίκτυο και τους συμπαραστέκεται δίνοντας λύση στους αδιέξοδους δρόμους της νεολαίας μας. Η σκέψη του και το άνοιγμά του προς τους νέους προηγήθηκε από κάθε άλλον, ακόμη και από τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ο π. Νεκτάριος είναι γνωστό ότι βρήκε νέους τρόπους επικοινωνίας και προσεγγίσεως της νεολαίας, που πολλοί ίσως παρεξήγησαν κρίνοντας το θέμα επιφανειακά. Το αποτέλεσμα όμως τους διαψεύδει όταν δει κάποιος τη συμμετοχή της σύγχρονης νεολαίας στις συγκεντρώσεις, τακτικές και έκτακτες, στις συναντήσεις νέων, στη συμμετοχή των νέων στα Μυστήρια (Εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία), στον εκκλησιασμό, στις προσκυνηματικές εκδρομές, στις ομιλίες, στις ομαδικές συζητήσεις, στις κατασκηνωτικές περιόδους το καλοκαίρι κλπ. Αυτές είναι λίγες από τις δραστηριότητες που χρόνια τώρα επιτελεί για την νεολαία ο Γέροντας Νεκτάριος. Απέδειξε λοιπόν ότι ξέρει να εργάζεται με αποτέλεσμα και στον τομέα αυτόν. Και πως ήταν δυνατόν να αποτύχει αφού είναι το χέρι του Θεού που τον καθοδηγεί. Άλλωστε ο ίδιος μόνο με προσευχή, αφού δει το θέλημα του Θεού, μόνο τότε προχωρά σε έργο. Γι’ αυτό και οι νέοι μας τόσο πολύ τον αγαπούν και καταφεύγουν σ’ αυτόν για να συζητήσουν τα προβλήματά τους και να τον εμπιστευθούν στις προτάσεις και στις λύσεις που τους προτείνει. Άλλωστε στο πετραχήλι του αναπαύονται χιλιάδες ψυχές, όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και απ’ όλο τον κόσμο, ακόμη και διάσημοι που βρήκαν στο πρόσωπο του π. Νεκταρίου τον πνευματικό πατέρα που διψούσε η ψυχή τους.
|