Σήμερα Κυριακή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου, τελέσθηκε τό 40νθήμερο μνημόσυνο τοῦ π. Ἰακώβ Μάγιερς, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη στίς 16 Ἰανουαρίου 2013. 

 

Πέρασαν κιόλας 40 ἡμέρες ἀπό τότε πού μάθαμε τήν πρόωρη ἐκδημία τοῦ π. Ἰακώβ πρός Κύριον, τόν Ὁποῖο τόσο ἠγάπησε καί τόσο πιστά ὑπηρέτησε ὡς ἐφημέριος τῆς πρώτης Ἐκκλησίας πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς στήν Ἀτλάντα Ἀμερικῆς. 

 

Γιά μᾶς, ὅπως καί γιά ἑκατοντάδες ἄλλους ἀνθρώπους στήν πατρίδα του, ἴσως καί ἀλλοῦ, ἦταν φίλος πιστός καί ἀγαπητός, ἀδελφός καί εὐεργέτης, ἀφοῦ μᾶς ἐδώρισε τό ζωστικό (ἀντερί) τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς μέ τήν ἐπιθυμία νά τό προσκυνοῦν καί νά σταυρώνονται μέ αὐτό οἱ ἀσθενεῖς καί οἱ ἔχοντες ὁποιαδήποτε χρείαν, ἀλλά καί μέ τήν εὐχή ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη νά σκεπάσει καί τήν Ἑλλάδα μας.

 

Ὅλο αὐτό τό διάστημα τῶν 40 ἡμερῶν, καθημερινά διαβάζαμε τό ψαλτήρι στό ἐσωτερικό παρεκκλήσιο τῆς Παναγίας τῆς Γοργοϋπηκόου καί σύσσωμη ἡ Ἀδελφότητα ἔκανε κομποσχοίνι ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ π. Ἰακώβ. Ὁ ἀκούραστος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ ποιμήν ὁ καλός, ὁ ἁλιεύς τῶν φτωχῶν καί τῶν ἀπόρων, ὁ παρηγορητής καί φίλος τους, ὁ καλός σαμαρείτης τῆς Ἀτλάντα, ἡ ἔμπρακτη ἀγάπη καί ἡ ἀνοιχτή ἀγκαλιά, ὁ φίλος τῶν Ἁγίων καί ἐραστής τοῦ Χριστοῦ, ἀναπαύεται πλέον στήν ἀγκαλιά Ἐκείνου πού ἐπόθησε, ἀγάπησε καί τόσο πιστά ὑπηρέτησε, μόνο καί μόνο γιά τήν δόξα Του! Εὐχόμεθα καί τόν παρακαλοῦμε ἀπό τήν θέση πού πλέον εὑρίσκεται ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, νά πρεσβεύει καί νά παρακαλεῖ γιά ὅλους μας, γιά ὅσους ἀγάπησε, γιά ὅσους διακόνησε, γιά ὅσους παρηγόρησε, ἀκόμα καί γιά τούς ἐχθρούς του. Ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τίς προσευχές καί τίς πρεσβεῖες του, ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό λευΐτες σάν κι αὐτόν. Ἄς δεηθοῦμε τοῦ Κυρίου μας, ὅσο κι ἄν αὐτό στίς μέρες μας εἶναι δύσκολο, νά μᾶς δώσει πατέρες σάν τόν π. Ἰακώβ, ἔστω κάποιους πού ἔχουν πόθο καί λαχτάρα νά τοῦ μοιάσουν καί νά ἀκολουθήσουν τά χνάρια τῆς διακονίας του καί τῆς ἀγάπης του πρός τόν Σωτῆρα Χριστό μας. 

 

Μετά τό πέρας τοῦ μνημοσύνου σέ κλίμα βαθειᾶς συγκίνησης ἀλλά καί ἀναστάσιμης χαρᾶς πού πήγαζε ἀπό τήν βεβαιότητα ὅτι ὁ π. Ἰακώβ ἀναπαύεται ἐν χώρα ζώντων, ψάλλαμε κλῆρος, μοναχές καί λαός τό «Χριστός Ἀνέστη», εὐχόμενοι καί προσευχόμενοι γιά τήν ἀνάσταση τῆς ψυχῆς τοῦ κεκοιμημένου δούλου τοῦ Θεοῦ καί τῆς αἰωνίου ἑνώσεώς του μετά τοῦ Χριστοῦ μας.

 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νεκταρίου Φωκίδος