Τρομερά γεγονότα: Δέν μίλησε μόνο τό παιδάκι ἀπό τήν Κύπρο.

 

Δν εναι τ μνο λαλο παιδκι, πο σταρωσε γροντας Νεκτριος στν Κπρο, κα μλησε. Στ βιβλο τς Δρ. τς Φιλοσοφας κ. Κωνσταντνας Παλαμιτου «ταν  ορανς μιλ» (κδσεις Νεκτριος Παναγόπουλος) διαβζουμε τι: α) Γονες π τν Κυπαρισσα Μεσσηνας μολογον τι μετ τ σταύρωμα το γροντα μλησε και τ δικό τος παιδ κα β) τεκνοι γονες πκτησαν παιδι γ) σθενες θεραπετηκαν. Διαβστε τ γρφουν σπιστολή τους ο γονες τολαλου παιδιο,  οτεκνοι γονες κα οσθενες πο θεραπετηκαν οποοι μετ τ θαμα βγαλαν κα φωτογραφα μ τν γροντα, στε κανες νμφισβητσει τν λθεια τν γεγοντων. πειδ κα προσωπικχω ζσει πολλ γεγοντα πρς Δξα κα μνο τοληθινο Θεοησο Χριστο φέρνω στν δημοσιτητα τ σγχρονα θαματα κα τς μολογες τν διων πο θεραπετηκαν.
 
Γεργφης Δημτριος
Σολωμο 67-69
Πτρα
 
 
 
Μόλις σταύρωσε Γέροντας μέ τό σταυρό του
τό παιδί μας, μίλησε μέσως!
 
Ἡ κ. Μαρία καί ὁ κ. Γεώργιος Βελλῆς εἶναι κάτοικοι τῆς Κυπαρισσίας Μεσσηνίας. Ὁ γιός τους Αἰμιλιανός, σχεδόν 3 ἐτῶν, δέν μιλοῦσε καθόλου. Ἔβγαζε μόνον ἄναρθρες φωνές. Θά πρέπει μάλιστα νά τονίσουμε πώς τήν περίοδο πού δέν μιλοῦσε, εἶχαν ἐπισκεφθεῖ καί λογοθεραπευτή, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ἐξέτασε τόν Αἰμιλιανό, διέγνωσε πώς τό παιδί ἔχει μείνει πίσω, καθώς γιά τήν ἡλικία του, ἡ φυσιολογική ἐξέλιξη στήν ὁμιλία του θά ἦταν νά λέει τουλάχιστον 40 μέ 50 λέξεις, ἐνῶ αὐτό ἀκόμα δέν μιλοῦσε καθόλου. Μόνον ἔβγαζε ἄναρθρες κραυγές.
Οἱ δικοί τους ἄνθρωποι τούς ἐνθάρρυναν λέγοντάς τους νά μήν στεναχωριοῦνται καί ὅτι, περνώντας ὁ καιρός, τό παιδί τους θά μιλήσει. Ὅμως ὁ καιρός περνοῦσε, τό παιδί ἔφτασε 3 ἐτῶν καί δέν ἔλεγε οὔτε «μαμά»...
Ἀποφάσισαν λοιπόν νά ἔλθουν νά συναντήσουν τόν Γέροντα Νεκτάριο, ἐπειδή εἶχαν ἀκούσει νά γίνονται τόσα πολλά καλά, ὅταν προσευχόμενος, σταυρώνει τόν κόσμο μέ τό θαυματουργό σταυρό του. Πράγματι ἦλθαν καί ἄς δοῦμε τί ἀκριβῶς μᾶς διηγοῦνται οἱ ἴδιοι:
«Ὅταν ἤρθαμε στό Μοναστήρι στό Τρίκορφο, ὁ Γέροντας Νεκτάριος ἦταν στό Ἀρχονταρίκι τῆς Μονῆς. Ὅταν εἶδε τόν μικρό Αἰμιλιανό, τόν ρώτησε πῶς εἶναι τό ὄνομά του κι ἐμεῖς τοῦ εἴπαμε πώς ὁ μικρός δέν μιλάει. Τότε ὁ Γέροντας πλησίασε τόν Αἰμιλιανό καί τόν σταύρωσε μέ τόν σταυρό πού φορᾶ ἐπάνω του. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πώς κι ἐμεῖς εἴχαμε τήν πρόθεση νά ζητήσουμε ἀπό τόν Γέροντα νά σταυρώσει τό γιό μας, ἄλλωσε αὐτός ἦταν ὁ λόγος πού εἴχαμε ἔρθει στό Μοναστήρι, ἀλλά πρίν κἄν τοῦ τό ζητήσουμε, ἐκεῖνος πρῶτος μᾶς πρόλαβε καί σταύρωσε τόν Αἰμιλιανό. Ὁ Γέροντας ἀφοῦ τόν σταύρωσε, μᾶς εἶπε νά μήν ἀνησυχοῦμε γιατί τό παιδί θά μιλήσει.
Καί πράγματι! Τό ἀποτέλεσμα ἦταν τόσο ἄμεσο, ἀλλά καί ἐντυπωσιακά ἀναπάντεχο νά γίνει μέσα σέ λίγα λεπτά! Ἀμέσως μόλις τόν σταύρωσε καί βγήκαμε ἀπό τό Ἀρχονταρίκι, ὁ Αἰμιλιανός ἄρχισε νά λέει λέξεις! Δέν πιστεύαμε στ᾽ αὐτιά μας! Μάλιστα ἐπισκεφθήκαμε καί τόν χῶρο πού βρίσκονται τά παραδοσιακά προϊόντα τῆς Μονῆς καί κεῖ ὁ μικρός, βλέποντας τά διάφορα ἀντικείμενα, ἄρχισε νά μᾶς τά δείχνει καί νά τά λέει μέ τά ὀνόματά τους! Ἀρχικά ὄχι ἐντελῶς καθαρά, ἀλλά σταδιακά καί σέ πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ἔλεγε τίς λέξεις πεντακάθαρα, πρός ἔκπληξη καί πολλῶν γνωστῶν μας πού ὅταν εἶδαν τόν Αἰμιλιανό κατάλαβαν ἀμέσως τήν διαφορά! Τό παιδί μας, χάρις στό σταύρωμα ἀπό τό Γέροντα π. Νεκτάριο Μουλατσιώτη, τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2009, μιλάει κανονικά καί δέν ἔχει σήμερα ἀπολύτως κανένα πρόβλημα.
Δοξάζουμε τόν Θεό καί μέσα ἀπό τήν καρδιά μας εὐχαριστοῦμε τόν Γέροντα πού ὁ Θεός τόν χρησιμοποιεῖ καί μέσα ἀπό αὐτόν κάνει τόσα θαύματα καί σημεῖα!
 
Μαρία καί Γεώργιος Βελλῆς
Κυπαρισσία Μεσσηνίας
 
 
 
 ποκτήσαμε κι μες παιδί
ταν μς σταύρωσε Γέροντας!
 
Σᾶς στέλνουμε τήν ἱστορία μας γιά τό θαῦμα τοῦ Θεοῦ πού βιώνουμε καί στό ὁποῖο συνέβαλε κατά πολύ ὁ Γέροντας Νεκτάριος. Μέχρι τό καλοκαίρι τοῦ 2008 προσπαθούσαμε ν᾽ ἀποκτήσουμε παιδί, ἀλλά τό μόνο ἀποτέλεσμα ἦταν ἀποβολές, πόνος καί στεναχώρια 5 ἐτῶν. Ὁ γιατρός μας δέν μποροῦσε νά βρεῖ λύση καί μᾶς εἶχε σχεδόν ἀποθαρρύνει, ἐνῶ ἐμεῖς ἤμασταν ἕτοιμοι νά ἐγκαταλείψουμε κάθε προσπάθεια. Σέ μία ἀπό τίς ἐπισκέψεις μας στό μοναστήρι τοῦ Τρικόρφου διαβάσαμε σ᾽ ἕνα φυλλάδιο μέ τόν τίτλο «Ἀληθινές ἱστορίες» γιά ζευγάρια πού ἀντιμετώπιζαν τό ἴδιο πρόβλημα ἀτεκνίας μέ ἐμᾶς καί πού ζήτησαν τήν βοήθεια τοῦ Γέροντα Νεκταρίου καί τοῦ Σταυροῦ μέ τό Τίμιο Ξύλο καί ἀπέκτησαν παιδάκι.
 
 
Στίς 8 Ἰουνίου 2008 ζητήσαμε τήν εὐλογία καί τίς προσευχές τοῦ Γέροντα, ἀφοῦ τοῦ ἐκμυστηρευτήκαμε πρῶτα τό πρόβλημά μας. Ἐκεῖνος τότε μᾶς πῆρε ἰδιαιτέρως καί μᾶς σταύρωσε μέ τό σταυρό μέ τό Τίμιο Ξύλο καί μᾶς εἶπε: «Ἄν ἀποκτήσετε τέκνο, νά γνωρίζετε ὅτι ὁ Ἅγιος Δημήτριος θά σᾶς τό χαρίσει. Αὐτός θά ἔχει μεσολαβήσει. Καί θά δώσετε στό παιδί τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου. (Πρίν τό συλλάβουμε γνώριζε ὁ Γέροντας ὅτι ἄν μᾶς ἔδινε ὁ Θεός παιδί θά ἦταν ἀγόρι καί γιά τό θαῦμα θά εἶχε πρεσβεύσει ὁ Ἅγιος Δημήτριος).
Γυρίζοντας στήν Ἀθήνα ὁ γιατρός μας ξαφνικά εἶχε τή φώτιση νά ὑποβληθοῦμε σέ πολύ ἐξειδικευμένες ἐξετάσεις, κάτι πού τόσα χρόνια δέν μᾶς τό εἶχε συστήσει. Πράγματι, μᾶς δόθηκε κάποια ἐλπίδα. Ἀνακαλύψαμε κάποιους παράγοντες, πού ὅπως μᾶς εἶπε ὁ γιατρός, ἄν τούς ρυθμίζαμε ἴσως νά ἦταν δυνατή πλέον ἡ ἐπίτευξη ἐγκυμοσύνης. Ἐνημερώσαμε ἀμέσως τό Γέροντα γιά τήν ἐξέλιξη καί γιά ὅσα μᾶς εἶπε ξαφνικά ὁ γιατρός. Ὁ Γέροντας μᾶς ἔδωσε δύναμη καί κουράγιο.
Μετά ἀπό μακρά καί ἐπώδυνη θεραπεία στίς 12 Δεκεμβρίου τοῦ 2008 ἀνακαλύψαμε ὅτι περιμένουμε παιδί. Τό θαῦμα εἶχε γίνει. Μέ μεγάλη χαρά ταξιδέψαμε τόν Ἰανουάριο τοῦ 2009 στό μοναστήρι νά ἐνημερώσουμε τό Γέροντα, νά τοῦ ζητήσουμε καί πάλι τήν εὐλογία του γιά νά πάει καλά ἡ ἐγκυμοσύνη καί νά μή συμβεῖ πάλι κάποια ἀποβολή ἤ κάτι ἄλλο. Μᾶς ἀνακοίνωσε τότε ὅτι τό παιδί πού περιμένουμε εἶναι ἀγόρι, πράγμα πού μᾶς χαροποίησε γιατί θά τοῦ δίναμε τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου. Ὁ γιατρός μας ὅμως μέχρι καί τόν 6ο μῆνα τῆς κύησης, μέσα ἀπό τόν ὑπέρηχο, μᾶς ἔλεγε ὅτι ἔχουμε κοριτσάκι, ἀλλά στόν ὑπέρηχο πού κάναμε τόν 7ο μῆνα διαπιστώνουμε ὅτι ὁ γιατρός εἶχε κάνει λάθος καί ὅτι περιμένουμε ἀγόρι, ὅπως ἀκριβῶς μᾶς εἶχε πεῖ ὁ Γέροντας μέ μεγάλη σιγουριά ἀπό τήν ἀρχή. Ὅλα πῆγαν καλά. Καί σήμερα ἔχουμε στήν ἀγκαλιά μας τό ὑγιέστατο ἀγοράκι μας, τόν Δημήτρη μας κι εὐχαριστοῦμε τό Θεό, τόν Ἅγιο Δημήτριο καί τόν Γέροντα γι᾽ αὐτό.
 
Σπύρος Σπηλιόπουλος καί ννα Ξενάκη
Γαργητο 85-87
Γέρακας ττικς 
 
 
 
 
Μέ σταύρωσε Γέροντας μέ τόν σταυρό του
καί πολύποδας ξαφνικά ξαφανίστηκε!
 
Ὀνομάζομαι Θεοδώρα Γεωργοπούλου καί εἶμαι κάτοικος Πατρῶν. Εἶχα μπεῖ στό Νοσοκομεῖο καί μετά ἀπό ἐξετάσεις, οἱ γιατροί διέγνωσαν καί μέ ἐνημέρωσαν πώς εἶχα πολύποδα στή χολή. Μοῦ συνέστησαν νά χειρουργηθῶ. Ἐγώ ὅμως δέν ἔκανα ἐγχείρηση καί μετά ἀπό μερικούς μῆνες ἔκανα ὑπερηχογράφημα. Ὁ πολύποδας εἶχε μεγαλώσει στά 12 ἑκατοστά. Ἐγώ καί πάλι δέν ἔκανα οὔτε χειρουργεῖο, ἀλλά οὔτε καί πῆρα κάποια φαρμακευτική ἀγωγή. Ἀφοῦ πέρασαν περίπου 3-4 μῆνες ἔκανα κι ἄλλο ὑπερηχογράφημα καί ὁ πολύποδας εἶχε αὐξηθεῖ στά 17 ἑκατοστά. Πῆγα τότε στό χειροῦργο ἰατρό καί μοῦ εἶπε νά χειρουργηθῶ ἐσπευσμένα γιατί ὁ πολύποδας μεγαλώνει. Ἐγώ καί πάλι ὅμως ἀποφάσισα νά μήν κάνω τήν ἐγχείρηση.
 
Μετά ἀπό κάποιο διάστημα, ἐπισκέφθηκα τήν Ἱερά Μονή Ἁγίων Αὐγουστίνου καί Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ στό Τρίκορφο Φωκίδος. Ἐκεῖ ἔπεσε στά μάτια μου ἕνα φυλλάδιο μέ τόν τίτλο «Ἀληθινές ἱστορίες», στό ὁποῖο ἀφοῦ ἔριξα μιά ματιά, πῆγα ἀμέσως στόν Ἡγούμενο πατέρα Νεκτάριο Μουλατσιώτη. Τοῦ εἶπα τό πρόβλημά μου καί τοῦ ζήτησα νά μέ σταυρώσει μέ τό Τίμιο Ξύλο πού ἔχει στό σταυρό του. Ἐκεῖνος μέ σταύρωσε καί μοῦ εἶπε νά ἔρθω στό Μοναστήρι τρεῖς φορές γιά νά μέ σταυρώσει. Τήν δεύτερη φορά πού ἦρθα καί τήν στιγμή ἀκριβῶς πού μέ σταύρωνε ὁ Γέροντας Νεκτάριος, κατάλαβα πώς κάτι μοῦ συνέβαινε. Ἔνιωσα κάτι σά φτερούγισμα. Μάλιστα, ἐκείνη τήν ὥρα ἀκριβῶς, μέ ρώτησε ὁ Γέροντας ἄν νιώθω κάτι κι ἐγώ τοῦ εἶπα «ναί». Στό Μοναστήρι ἦρθα καί τρίτη φορά, ὅπως μοῦ εἶχε πεῖ ὁ Γέροντας. Ἀφοῦ μέ σταύρωσε, μοῦ συνέστησε νά κάνω ὑπερηχογράφημα καί ταυτόχρονα μέ πολλή σιγουριά μέ πληροφόρησε, ὅτι ὁ πολύποδας ἔχει ἐξαφανιστεῖ καί ὅτι πλέον εἶμαι ἐντελῶς ὑγιής. Οἱ γιατροί θά σοῦ τό ἐπιβεβαιώσουν, μέ βεβαίωσε ἐκεῖνος.
Πράγματι! Ἔκανα ἀμέσως ὑπερηχογράφημα καί ὁ γιατρός μου μέ ἐνημέρωσε ὅτι δέν ὑπάρχει πιά πολύποδας, ἔχει ἐξαφανιστεῖ! Στή συνέχεια πῆγα σέ ἄλλους δύο διαφορετικούς γιατρούς. Ἔκανα ὑπερηχογράφημα καί στούς δύο. Καί στίς δύο περιπτώσεις καί οἱ δύο γιατροί μοῦ ἀπάντησαν πώς δέν ἔχω πολύποδα! Ὁ Γέροντας ἐπιβεβαιώθηκε ὅπως μοῦ τά εἶχε πεῖ.
Ἕνα μόνον μπορῶ νά πῶ. Δόξα σοι Κύριε δόξα σοι! Ἀπό τότε ἐπισκέπτομαι συχνά τήν Ἱερά Μονή γιά νά ἐκκλησιαστῶ, ἀλλά καί γιά νά πάρω τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, εὐχαριστώντας τον γιά τήν μεσολάβηση τῆς προσευχῆς του, στό θαῦμα πού μοῦ ἔκανε ὁ θαυματουργός σταυρός του.
 
Θεοδώρα Γεωργοπούλου
Κλειτίου 1
Πάτρα
 
 
 
Μέ τό σταυρό το Γέροντα πέκτησαν παιδί
μετά πό 18 χρόνια γάμου!
 
Εἴχαμε πληροφορηθεῖ ὅτι στό Μοναστήρι τοῦ Τρικόρφου πηγαίνουν πολλοί ἄνθρωποι, ὅπου ὁ Γέροντας Νεκτάριος τούς σταυρώνει μέ τόν προσωπικό του σταυρό πού περιέχει Τίμιο Ξύλο καί γίνονται πολλά θαύματα. Ἐμεῖς εἴμαστε παντρεμένοι 18 χρόνια καί δυστυχῶς παιδάκι δέν μπορέσαμε νά κάνουμε, ἄν καί εἴχαμε κάνει 11 ἐξωσωματικές. Ἔτσι ἀποφασίσαμε νά πᾶμε στό Μοναστήρι τοῦ Τρικόρφου νά δοῦμε τό Γέροντα. Τόν συναντήσαμε καί μᾶς δέχθηκε μέ πολλή ἀγάπη. Τοῦ ἀναφέραμε τό πρόβλημά μας. Μᾶς κοίταζε στά μάτια καί μᾶς ἄκουγε μέ πολλή προσοχή. Δέν μιλοῦσε πολύ, ἴσως μέσα του νά προσευχόταν. Τοῦ εἴπαμε ὅτι ὅλα αὐτά τά χρόνια προσευχόμαστε στήν Παναγία τήν Κουτσουροῦ πού εὐλαβούμεθα. Ἀλλά δυστυχῶς δέν ἔχει γίνει μέχρι σήμερα κάτι. Μετά ἀπό ὅλα ὅσα τοῦ λέγαμε, ἐκεῖνος μᾶς λέει «ἐλᾶτε κοντά μου τώρα νά σᾶς σταυρώσω».
 
 
 
Μᾶς σταύρωσε καί μᾶς εἶπε ὅτι ἔχουμε σοβαρό πρόβλημα καί γι᾽ αὐτό δέν μπορέσαμε νά κάνουμε παιδί ἕως σήμερα. Μᾶς εἶπε στό τέλος «Θά ἔρθετε ἄλλες δύο φορές νά σᾶς σταυρώσω. Καί ὅλα πιστεύω ὅτι θά πᾶνε καλά». Πράγματι τόν ἐπισκεφθήκαμε ἄλλες δύο φορές. Ἡ τελευταία φορά ἦταν στίς 22 Αὐγούστου τοῦ 2008. Ἀφοῦ μᾶς σταύρωσε ὁ Γέροντας γιά τρίτη φορά μᾶς λέει: «Αὔριο νά πᾶτε στήν Παναγία τήν Κουτσουροῦ πού εἶναι καί ἡ ἑορτή της. Νά παρακαλέσετε τήν Παναγία μας νά σᾶς χαρίσει ἕνα παιδάκι καί νά τό βαπτίσετε ἐκεῖ». «Γέροντα νά κάνουμε πάλι ἐξωσωματική;». Τότε ὁ Γέροντας μᾶς ἀπάντησε. «Ἄκουσε παιδί μου. Κάνεις δέν κάνεις ἐξωσωματική, τώρα θά γεννήσεις παιδί. Τέλειωσε! Ἡ Παναγία θά σοῦ τό χαρίσει! Δέν χρειάζεται νά ξαναέλθετε σέ μένα. Σέ λίγο θά ἔχετε παιδί».
Πράγματι τήν ἄλλη μέρα πήγαμε στό πανηγύρι τῆς Παναγίας ὅπου καί τήν παρακαλέσαμε. Σέ λίγες μέρες διαπιστώσαμε τήν ἐγκυμοσύνη. Σήμερα ἔχουμε ἕνα πανέμορφο κοριτσάκι, τήν Ἄννα Μαρία. Χωρίς τήν Παναγία καί τό Γέροντα δέν θά εἴχαμε αὐτή τή χαρά πού κρατᾶμε σήμερα στήν ἀγκαλιά μας, τό μικρό μας κοριτσάκι. Ἕνα μικρό εὐχαριστῶ δέν λέει τίποτε. Θά εἴμαστε γιά πάντα εὐγνώμονες.
 
Δέσποινα Σύρου καί ωάννης Σιαπραούρας.
Τροίας 14
Περιστέρι θηνν
 
Πηγή άρθρου: ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ
 


 

[ Πίσω ]
Κοινοποίηση